Kees van Kooten
| Kees van Kooten | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 10-an de aŭgusto 1941 (82-jaraĝa) en Hago | ||||
| Lingvoj | nederlanda vd | ||||
| Ŝtataneco | Reĝlando de Nederlando vd | ||||
Subskribo 
| |||||
| Familio | |||||
| Infanoj | Kim van Kooten • Kasper van Kooten vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto • kabaredisto • scenaristo • kolumnisto • televida aktoro vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Kees (Cornelis Reinier) van KOOTEN (naskiĝis la 10-an de aŭgusto 1941 en Hago Nederlando) speciale konatiĝis kiel duono de la duopo Koot en Bie, kiun li konsistigis kun Wim de Bie kaj kun kiu li dum jaroj faris programojn por la televida sendrajtanto VPRO. La kunlaboro inter Kees kaj Wim retroiras al ilia mezgrada lerneja tempo. Ili konatiĝis en la Liceo Dalton, kie ili kune havis kabaredoprogramon. La kabaredensemblo nomiĝis Cebrah. La unua programo nomiĝis G.Rapsgewijs. La dua Te hooi en te grap.
Krom la pseŭdonimon Koot, li ankaŭ uzis la pseŭdonimojn: Jan Blommers, Hans van Dek, Tj. Hekking, Heer Koot, Harry F. Kriele kaj Roman Tate.
Kun Wim de Bie Kees van Kooten eldonis de 1972 ĝis 1985 (14 x) la Bescheurkalender (Ridegan ŝirfolian kalendaron) .
Familio[redakti | redakti fonton]
En 1941 Cornelis Reinier van Kooten kaj Anna Geertruida Snaauw ricevis ilian unuan infanon, filo, kun la baptonomo Cornelis Reinier, sed kiu inter la nederlanda publiko konatiĝis kiel Kees (Kornelio).
En 1945 Kees ekhavis fratinon: Anke.
En 1959 li konatiĝis kun Barbara Kits, kun kiu li en 1966 kunloĝis je la Prinsengracht en Hago kaj al kiu li edziĝis post du jaroj, la 18-an de oktobro 1968. Post sia geedziĝo ili ekloĝis en Zuidoostbeemster, je la Nekkerweg. Je la 17-a de decembro 1971 naskiĝis filo Kasper kaj je la 26-a de januaro 1974 ilia filino Kim. Liaj infanoj ankaŭ fariĝis konataj nederlandanoj.
En 1978 la familio transloĝiĝis al Hilversum, ĉar Kees volis loĝi pli proksime de sia laboro. En 1996 ili transloĝiĝis al Amsterdamo.
Esperanto[redakti | redakti fonton]
En 1972 li ĉefrolis en la Teleac-kurso Esperanto kiel Kornelio kun Wim de Bie kiel Vilhelmo.
Televido, radio, filmo kaj teatro[redakti | redakti fonton]
- 1964: Uitlaat, kun i.a. 'De Klisjeemannetjes' (por la VARA-radio)
- 1964: Twee in een jeep (ankaŭ VARA-radio)
- 1969-1972: Hadimassa
- 1972: Teleac-kurso Esperanto [ĉefroluloj Kornelio (Kees van Kooten) kaj Vilhelmo (Wim de Bie)]
- 1972-1974: Gat van Nederland
- 1974-1979: Simplisties Verbond (VPRO televisie)
- 1979-1980 : Op hun pik getrapt
- 1980-1981: Koot en Bie
- 1981-1982: Van Kooten en De Bie
- 1982-1983: Juinen
- 1983: Een Gebaar (benefico por Amnesty International)
- 1983: Vroeger kon je lachen (filmo)
- 1983-1984: Kreateam
- 1984-1989: Van Kooten en De Bie
- 1989-1993: Keek op de week
- 1991: Oh Boy! (filmo)
- 1993-1994: Krasse Knarren
- 1994-1995: In Bed Met
- 1995-1996: Deksel van de Desk
- 1996-1998: Van Kooten en De Bie
- 1999: Hoofd leest zich autobio (teatro)
- 2002: Wina Zingt (teatraĵo)
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- 1960: 1 poemo Geef het nu maar toe en Een 10 voor 10-ers
- 1965: Memories are made of ziss
- 1969: Melk (uitgave: Coöperatieve Condensfabriek 'Friesland')
- 1969: Treitertrends
- 1970: Lachen is gezond (kun Wim de Bie)
- 1970: Treitertrends 2 (ISBN 90-234-7017-6)
- 1972: Laatste Treitertrends (ISBN 90-234-7019-2)
- 1975: Gas (eldono: VEG-gasinstituut)
- 1976: De ergste treitertrends (krestomatio)
- 1977: Koot droomt zich af (ISBN 90-234-0595-1)
- 1977: Van Klisjeemannetjes tot directeuren van het Simplisties Verbond (kun Wim de Bie)
- 1977: Schrijven (afiŝo pri manskribo)
- 1979: Koot graaft zich autobio (ISBN 90-234-0684-2)
- 1979: Wagen (1 paĝo, eldono de "Het Open Boek")
- 1981: Willem
- 1982: De Juinensche Courant (kun Wim de Bie)
- 1983: JuCo Magazine (kun Wim de Bie, daŭrigo de De Juinensche Courant)
- 1983: Juiner Nieuwsblad
- 1982: Veertig (poemo sur la dorsoflanko de la libro) (ISBN 9789023407867)
- 1983: Hank den Drijver rekent af met Een Gebaar voor Amnesty International (kun Wim de Bie kaj Freek de Jonge)
- 1984: Modermismen (ISBN 90-234-2321-6)
- 1984: Hedonia (bindita ISBN 90-234-6092-8; broŝurita ISBN 90-234-867-5)
- 1986: Meer modermismen
- 1986: Van de hoge (desegnaĵo: Peter van Straaten)
- 1986: Het groot bescheurboek (kun Wim de Bie)
- 1987: Naar Delft heen (sekreta verkaĵo el 1950)
- 1988: Zeven sloten. Zes uitstapjes (en enkele gedichten) kiel Dr. Kees van Kooten (ISBN 90-234-3070-0)
- 1989: Appeldoorn
- 1989: Meest modermismen (ISBN 90-234-2373-9)
- 1989: Het Simplistisch verbond over ... (kun Wim de Bie)
- 1991: Zwemmen met droog haar (bindita ISBN 90-234-6122-3, broŝurita ISBN 90-234-3244-4)
- 1992: Hilversum (Noord-Holland in prozo, poezio kaj bildoj)
- 1993: Verplaatsingen (rakontaro) (bindita ISBN 90-234-6128-2, broŝurita ISBN 90-234-3314-9)
- 1993: Ons kent ons (fotolibro, kun Wim de Bie)
- 1994: Meer dan alle modermismen (Modermismen, Meer modermismen, Meest modermismen) (ISBN 90-234-3432-3)
- 1997: Omnibest (De ergste treitertrends, Koot graaft zich autobio, Veertig, Hedonia, Zeven sloten, Zwemmen met droog haar) (ISBN 90-234-3666-0)
- 1999: Levensnevel (rakontaro) (gebonden ISBN 90-234-6202-5, broŝurita ISBN 90-234-3831-0)
- 1999: Kaft en koren
- 1999: Het Schaampaard (rima bildlibro, por infanoj de ĉirkaŭ 9 jaroj, kun ilustraĵoj de Willem van Malsen) (ISBN 90-76174-16-4)
- 2000: De complete modermismen (reeldono de 'Meer dan alle modermismen')
- 2000: Annie (ISBN 90-234-3974-0)
- 2001: Hilaria
- 2003: Tijdelijk nieuw (kolumnoj)
Premioj[redakti | redakti fonton]
- 1974 - Zilveren Nipkowschijf (kun Wim de Bie)
- 1977 - Zilveren Nipkowschijf (kun Wim de Bie)
- 1979 - Cestoda-prijs por senpena praktikado de la nederlanda lingvo en ĉiuj ĝiaj ĝenroj.
- 1985 - Ere-Nipkowschijf (kun Wim de Bie)
- 1986 - G.W.J. Paagman-prijs por lia tuta voor zijn gehele verkaro.
- 1987 - (unua) Publieksprijs CPNB
- 1998 - Gouden Beeld Carrière Award (kun Wim de Bie)
- 1999 - Groenman-taalprijs (por radio-televido-presentistoj kiuj distingiĝas pro ilia lingvouzado)
- 2000 - Littéraire Witte Prijs (por rakontaro Levensnevel)
- 2004 - Gouden Ganzenveer (por lia "escepta kontribuo al la nederlanda skribita kulturo")
Du Edisonoj kaj ses oraj diskoj por diversaj diskoj de la Simplisties Verbond.
Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]
- Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
- Nederlandse literaire prijzen 1880-1985 (1986)
- Wim Hazeu, Het literair pseudoniemenboek (1987)
- Schrijversgezichten (1990)
- Oosthoek Lexicon Nederlandse & Vlaamse auteurs (1996)
- Spectrum Encyclopedie (1997)
- Vier lichte letterheren, Schrijversprentenboek (1999)
- Schrijvers. 2000 auteurs van de 20e eeuw van A tot Z (2002)
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Retejo pri Van Kooten kajn De Bie
- Eldonisto de Kees van Kooten
- Dosiero de la KB pri Kees van Kooten Arkivigite je 2006-01-10 per la retarkivo Wayback Machine