Helenigo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Unu el la mozaikoj de Deloso, Grekio, kun la simbolo de la punik-fenica diino Tanit. La procezo de helenigo estis dudirekta.
La Helena Dio de la suno Helios en mozaiko en la sinagogo en Beit Alpha

Helenigo (aŭ GrekigoHelenismo) estas la historia etendo de la antikvgrekaj kulturo, religio, kaj, je pli malgranda etendo, lingvo super eksterlandaj popoloj konkeritaj de la grekoj aŭ metitaj en sia influsfero, ĉefe dum la Helenisma periodo post la kampanjoj de Aleksandro la Granda en la 4-a jarcento a.K.

La Helenigo rezultis en la fakto, ke diversaj elementoj de greka origino kombinitaj en variaj formoj kaj gradoj kun lokaj elementoj, kaj tiuj grekaj influoj etendiĝis el Iberio en la okcidenta pinto de la Mediteraneo ĝis tiom for oriente kiom ĝis la teritorio de la nuntempa Pakistano. En modernaj epokoj, Helenigo estis asociata kun la adoptado de moderna greka kulturo kaj la etna kaj kultura homogenigo de Grekio.[1][2]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Zacharia 2008, p. 232.
  2. Koliopoulos & Veremis 2002, paĝoj 232–241.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]