Damajanto
| Damajanto | |
|---|---|
| |
| mita persono • homo eble fikcia | |
| Kreita de | Vjaso |
| Verko | Mahabarato |
| Informoj | |
| Sekso | ina |
| Edzo/Edzino | Nala |
Damajanto, Damaĝanto aŭ Damayanti (en Sanskrito: दमयंती) estas rolulo en amhistorio trovebla en la libro Vana Parva de la Mahabarato.[1] Ŝi estis la filino de Bhima (ne de tiu Pandava) kaj de princino de la Regno Vidarbha, kiu edziniĝis al la reĝo Nala de la Regno Niŝadha. Tiu rolulo troveblas ankaŭ en aliaj hinduaj tekstoj fare de multaj verkistoj en nombraj hindiaj lingvoj.[2] Ŝi kun Nala estas la centraj roluloj en la teksto de la 12-a jarcento nome Niŝadha Karita, unu el la kvin "mahakavja" (grandaj eposaj poemoj) en la kanono de la Sanskrita literaturo,[3][4] verkita de Sriharŝa.
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ J. A. B. van Buitenen (1981). The Mahabharata, Volume 2. University of Chicago Press. pp. 318–322. ISBN 978-0-226-84664-4.
- ↑ Roshen Dalal (2010). Hinduism: An Alphabetical Guide. Penguin Books. pp. 109, 191, 282, 316. ISBN 978-0-14-341421-6.
- ↑ The Indian Encyclopaedia. Genesis Publishing. p. 5079.
- ↑ C.Kunhan Raja. Survey of Sanskrit Literature. Bharatiya Vidya Bhavan. pp. 136, 146–148.
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Goswami, B.N.. (2015) Nala and Damayanti: A Great Series of Paintings of an Old Indian Romance. Niyogi Books. ISBN 9789383098897.
- Dallapiccola, Anna Libera. (2002) Dictionary of Hindu Lore and Legend. Thames & Hudson. ISBN 978-0-500-51088-9.
- Doniger, Wendy. (1999) “Chapter 3: Nala and Damayanti, Odysseus and Penelope”, Splitting the Difference: Gender and Myth in Ancient Greece and India. University of Chicago Press, p. 133–204. ISBN 978-0-226-15640-8.