Ekspedicio Nimrod
La Ekspedicio Nimrod estas brita ekspedicio al Antarkto de 1907 ĝis 1909, konata kiel (angle : Nimrod Expedition), estis la unua el tri ekspedicioj al Antarkto gvidataj de Ernest Shackleton. Ĝia ĉefa celo, ene de diversaj geografiaj kaj sciencaj cellokoj, estis esti la unua atingi la sudan poluson. Ĉi tiu celo ne estis atingita, sed la vojaĝo de la ekspedicio suden atingis la plej foran sudan latitudon, 88 °, '23 suden, entute distancon de 180,6 km de la poluso. Ĝi estis la suda fino plej malproksime atingita ĝis nun kaj la pinto de la aliro al ĉiu el la du polusoj. Aparta grupo gvidata de kimra - aŭstralia geologo Adjworth David atingis la laŭtaksan lokon de la suda poluso, kaj alia atingo de la ekspedicio estis la unua supreniro al la monto Erebus, la dua plej alta vulkano en Antarkto.
La delegacio ricevis neniun registaran aŭ institucian helpon, kaj tiel dependis de privataj pruntoj kaj personaj donacoj. Ŝi suferis pro financaj problemoj, kaj preparoj por ĝi rapidiĝis. La ekspedicia ŝipo, la Nimrodo, estis duone pli granda ol la ekspedicio Discovery de kapitano Scott de 1901–1904, kaj al la ŝipanaro de Shackleton mankis la sperto necesa por tia ekspedicio. Malkonsentoj ekestis kiel rezulto de la decido de Shackleton establi la bazon de la delegacio en la McMurdo-Markolo, proksime de la ĉefa ĉefsidejo, kiun Scott establis tie tiutempe, kontraŭe al promeso, kiun li faris al Scott, ke li ne faru tion. Tamen, eĉ se la profilo de la ekspedicio estis konsiderinde pli malalta en la komenco ol tiu de la ekspedicio de Scott ses jarojn antaŭe, ĝiaj atingoj vekis intereson en Britujo kaj metis Shackleton en heroan pozicion antaŭ la publiko. La scienca teamo, kiu inkluzivis la estontan estron de la aŭstralia-azia delegacio al Antarkto, Douglas Mawson, faris ampleksan kampan laboron en la kampoj de geologio, zoologio kaj meteologio. La trafikaj aranĝoj de Shackleton, bazitaj sur la manĉuraj poneoj, motorizitaj trenado kaj sledhundoj, estis novigoj, kiuj malgraŭ la limigita sukceso estis kopiitaj de Scott en la Ekspedicio Terra Nova.
Reveninte de la ekspedicio, Shackleton venkis la komencan skeptikon de la Reĝa Geografia Societo pri siaj atingoj kaj ricevis amason da publikaj honoroj, inkluzive kavalirecon de reĝo Eduardo la 7-a . Finance, Shackleton ne mongajnis de la delegacio kaj fine bezonis registaran subvencion por plenumi siajn devojn. Post tri jaroj konkurantoj atingis sian sudan pinton, kiam Amundsen, unue, sekvita de Scott, atingis la sudan poluson. Tamen, en la momento de sia propra venko, Amundsen deklaris: "La nomo de Ernest Shackleton estos skribita por ĉiam en la registroj de antarkta esplorado per fajraj leteroj."
Por plua legado[redakti | redakti fonton]
- Beau Riffenburgh, " Nimrod ", Blumsbury, Londono, 2004, (ISBN 0747572542)
- Kim Heacox, " Shackleton, The Antarctic Chalenge ", Nacia Geografia, Vaŝingtono
- Ranulph Fiennes, " Kapitano Scott ", Hodder & Stoughton, Londono, 2003, (ISBN 0340826975), pp 140-142
- Roland Huntford, " Shackleton ", Hodder & Stoughton, Londono, 1985, (ISBN 9780-340-25007-5)
Eksteraj ligoj[redakti | redakti fonton]
- Brita Antarkta Ekspedicio 1907–1909 ĉe La Antarkta Heredaĵa Fido (Nov-Zelando)
- Nimrodo, Skipo kaj Personaro-Listo Arkivigite je 2009-06-28 per la retarkivo Wayback Machine ĉe Malvarmeta Antarkto
- La Nimroda Ekspedicio, 1907–1909 ĉe La Glasgova Cifereca Biblioteko
- "Shackleton-kabano resurektota" ĉe BBC News