Komuna Sekureca kaj Defenda Politiko de Eŭropa Unio

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Komuna Sekureca kaj Defenda Politiko de Eŭropa Unio
La blazono de la Eŭropunia Milita Stabo
La blazono de la Eŭropunia Milita Stabo
politikonacia defendo
Komenco 1999
Lando(j) Eŭropa Unio vd
Sidejo  Belgio, Bruselo
Tipo Politiko de Eŭropa Unio
Ĉefestro(j) Josep Borrell vd
Alta Reprezentanto Josep Borrell
Stabestro Hervé Bléjean
Retejo [1]
vdr

La Komuna Sekureca kaj Defenda Politiko (KSDP) estas integrita parto de la Komuna ekstera kaj sekureca politiko (KESP) de la Eŭropa Unio (EU). La KSDP estas novtipa instrumento, multe pli ĝenerala ol defenda alianco, kaj eble ambicia ĉar ĝi celas la progreseman difinon de komuna defenda politiko por la Unio. Ĝia ĉefa celo estas provizi al la Unio operacian kapablon, fidante je civilaj kaj armeaj rimedoj, kiuj povas esti deplojitaj ekster la Unio por certigi la konservadon de paco, la preventadon de konfliktoj kaj la plifortigon de internacia sekureco, konforme al la principoj de la Ĉarto de Unuiĝintaj Nacioj. La KSDP celas plifortigi la rolon de EU en internacia kriz-administrado, en komplementa kaj kunordigita maniero kun NATO.

La Traktato de Lisbono subskribita la 13-an de decembro 2007 establas la KSDP kiu transprenas de la Eŭropa Sekureco kaj Defenda Politiko (ESDP) efektivigita ekde la fruaj 2000-aj jaroj surbaze de la Traktato de Nico. La nova traktato skizas la kadron por EU-civilmisioj kaj armeaj operacioj eksterlande, kaj ankaŭ provizas la progreseman difinon de komuna defendpolitiko por la Unio. Decidoj rilataj al la KSDP estas adoptitaj fare de la Eŭropa Konsilio kaj la Konsilio de la Eŭropa Unio unuanime, krom esceptoj. La Alta Reprezentanto por la komuna ekstera kaj sekureca politiko de la Eŭropa Unio respondecas pri proponado kaj efektivigo de decidoj koncerne de la KSDP. Ĝi havas aŭtoritaton super la strukturoj respondecaj pri la eksteraj rilatoj de la Unio, ĉefe la Eŭropa Servo por Ekstera Agado.

Por la funkcia plenumo de la misioj deciditaj en la kadro de la KSDP, la civilaj kaj armeaj kapabloj necesaj estas disponigitaj fare de la EU-Membro-Ŝtatoj. Ĉiu membroŝtato restas suverena por difini kaj efektivigi sian nacian sekurecon kaj defendan politikon, konforme al siaj internaciaj interkonsentoj.