Sinjoro Linio (televida serio)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Sinjoro Linio
animacia televida serio
Origina lando Italio
Ĝenro comedy television series
Amplekso
Sezonoj 3
Epizodoj 90
Elsendo
Elsendita 1972 – 1979
Eksteraj ligiloj
Oficiala retejo
ĉe IMDb
vdr


S-ro Linio (en la itala : La Linea) estas itala animacia videoserio kreita fare de itala karikaturisto kaj reklamverkisto Oswaldo Quandoli. La 90-epizoda serio estis renombrita al proksimume 225 epizodoj, ĉiu du-kaj-duono minutoj longaj, origine produktitaj por elsendo sur la itala RAI - kanalo inter la jaroj 1971 ĝis 1986.

Komence, dum jaroj, la rolulo aperis en reklamoj por itala potfaristo. Sekve de la enorma sukceso de la reklamo, la rolulo komencis aperi en sendependa serio nomita en Italio "La Linea" kaj iĝis fama en la plej granda parto de la mondo.

Dum la paso de la jaroj, la serio estis elsendita en pli ol 40 landoj ĉirkaŭ la mondo. Ĉiuj epizodoj de la serio nun estas venditaj sur DVD kaj la rolulo daŭre aperas en reklamvideoj por diversaj produktoj.

La muziko ludita en la fono estis komponita fare de Franco Goudi en la stilo de ĵazo. La rolulo de S-ro Linio parolas en babilaĵo, kiu estis kreita per miksaĵo de voĉoj kaj murmuradoj en kiuj oni povas rekoni vortojn en la itala kun milana akĉento kaj foje vortojn en la angla, sed kun prononcita itala akĉento. En ĉiuj epizodoj, la voĉoj estas prezentitaj fare de Carlo Bonomi.

Intriga resumo[redakti | redakti fonton]

La personeco de S-ro Linio estas karakterizita kiel varmega kaj kolerema mediteranea tipo, maldiligenta, malicema kaj aventurema. Lia konduto estas iom infaneca, interplektita kun ridindaj reagoj, kaj lia humoro facile ŝanĝiĝas laŭ la cirkonstancoj en kiuj li sin trovas kaj la situacioj en kiuj li troviĝas. Li havas emon facile okupiĝi pri io ajn, kion li renkontas, kaj kun iu ajn, kiu alprokimas al li. Li esprimas siajn sentojn kun troa eminenteco. Lia ĉefa karakterizaĵo estas la sovaĝaj eksplodoj de ridado kun abundaj forĵetoj de salivo, kiuj esprimas mokon kaj malestimon. Ĉio ĉi bone kongruas en la leĝerecon kaj gajecon de la intrigo. Sinjoro Linio estas bildstriulo marŝanta laŭ senfina horizontala linio, dum li estas, samtempe, parto de la linio, sur kiu li marŝas. La marŝlinio estas difinita kaj limigita nur de la volo de la pentristo kaj lia krajono, kiuj ankaŭ provizas al Sinjoro Linio dum la tuta progreso de la intrigo la necesajn akcesoraĵojn por li (kaj ankaŭ la ne necesajn) kaj efektive kreas la universon en kiu li vivas. Ankaŭ, ĉiufoje kiam Sinjoro Linio renkontas obstaklojn sur sia vojo, li kutime turnas sin al la pentristo por desegni la solvon por li. Se Sinjoro Linio ne kontentiĝas pri la solvoj de la pentristo kaj la objektoj kaj obstakloj, kiujn ri metas antaŭ li, li koleras kaj grumblas kaj malfermas la buŝon per vortoj de kolero kaj malbeno en sia nekomprenebla lingvo. La fonkoloro ŝanĝiĝas depende de la emocioj kaj atmosfero, kiujn S-ro Linio sentas, kvankam la plej granda parto de la serio estis karakterizita per blankaj, bluaj kaj nigraj koloroj. La intrigo rondiras ĉirkaŭ fiksita strukturo de "kontenta - surprizita - malkontenta - frustrita - grumblema - indignema" ktp., kun akraj transiroj inter ili. Ĉe la fino de ĉiu ĉapitro, la pentristo kutime interrompas la horizontalan linion sur kiu la figuro piediras, tiel igante S-ro Linio fali en abismon.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]