Garrincha

Garrincha
Persona informo
Aliaj nomoj	Garrincha • Anjo das pernas tortas • Alegria do povo
Naskiĝo	28-an de oktobro 1933; en Pau Grande
Morto	20-an de januaro 1983 (49-jaraĝa); en Rio-de-Ĵanejro
Mortokialo	cirozo
Tombo	Rio-de-Ĵanejro
Lingvoj	hispana
Ŝtataneco	Brazilo
Familio
Edz(in)o	Elza Soares
Okupo
Okupo	futbalisto
	v • d • r

Manuel Francisco dos Santos (la 28-an‏ de oktobro 1933 - la 20-an de januaro 1983), konata sub la kromnomo Garrincha, estis brazila futbalisto kiu ludis kun la brazila teamo en la venkaj teamoj de Futbala Mondpokalo 1958 kaj Futbala Mondpokalo 1962.

Infanaĝe[redakti | redakti fonton]

Garrincha naskiĝis la 28-an de oktobro 1933 en Pau Grande, Distrikto Maga, en Rio-de-Ĵanejro, Brazilo. Lia dekstra kruro estis 6 centimetrojn pli mallonga ol la maldekstra kaj kuracisto konfirmis, ke li estas handikapita infano. Lia patro estis alkoholulo, problemo de kiu ankaŭ suferis Garrincha poste en la vivo. Ĉar li havis malgrandan konstruon, li estis nomita Garincha laŭ kantobirdo, nomo kiu restis ekde lia 4-jariĝo inter lia familio kaj amikoj.

Malgraŭ lia grandega talento, li fakte nur ludis sur profesia nivelo en siaj malfruaj adoleskojaroj. Lia pli juna frato, Jimmy dos Santos, ankaŭ estis futbalisto kiu ludis 20 fojojn por Vasco da Gama en la unua dividado en 1959.

Kariero[redakti | redakti fonton]

Kiel parto de kluboj, Garrincha ludis 581 ludojn kaj trafis 232 golojn en Botafogo. Li ankaŭ ludis por Corinthians, Flamengo, Olaria en Brazilo kaj Atlético Junior en Kolombio. Lia profesia kariero daŭris de 1953 ĝis 1972.

Nacia[redakti | redakti fonton]

Garrincha faris 50 prezentiĝojn por la Brazila nacia teamo de futbalo en kiu li trafis 12 golojn inter 1955-1966. Li perdis nur unu matĉon kun ŝi, kontraŭ Hungario en Futbala Mondpokalo 1966, kiu ankaŭ estis lia lasta apero en ŝia taĉmento. Li faris sian debuton kontraŭ Ĉilio en Rio-de-Ĵanejro en 1955.

Dek tagojn antaŭ la komenco de la turniro Futbala Mondpokalo 1958, Garrincha trafis unu el siaj plej belaj goloj en ludo kontraŭ Fiorentina en Italio. Li preterpasis kvar defendantojn kaj la golejiston antaŭ ol atingi la poentadan pozicion antaŭ malplena reto, kie, anstataŭ tuj poenti, li haltigis la pilkon sur la goallinio kaj nur tiam gajnis. Tiu movo estis interpretita kiel nesporta en la okuloj de liaj ĉagrenitaj trejnistoj kaj kiel rezulto li sopiris la unuajn du ludojn de sia teamo en la Monda Pokalo. En la tria matĉo kontraŭ Sovetunio, li ludis unuafoje kun Pelé, kiu estis 7 jarojn pli juna ol li, kaj de tie Brazilo daŭrigis ĝis venki en la turniro kun la impona kapablo de Garrincha. En la finalo kontraŭ la gastiganto Svedio, li trafis paron da goloj por Vavá kaj la matĉo finiĝis kun poentaro de 2-5. Ĉe la fino de la turniro, Garrincha estis elektita por esti en la elstara teamo.

Venkinte en la Monda Pokalo, Garrincha plipeziĝis, interalie ĉar li multe trinkis, do li maltrafis la amikan matĉon kontraŭ Anglio la 13-an de majo 1959. Ĉe la fino de tiu monato, li iris sur turneon en Svedio kun sia grupo Botafogo, kaj iĝis loka knabino graveda. Post lia reveno al Brazilo, Garrincha kontraŭveturis sian patron post kiam li veturis ebria, kaj en oktobro de tiu jaro la patro mortis pro hepata kancero.

Garrincha elstaris tre en lia apero en la Futbala Mondpokalo 1962. Kiam Pelé estis vundita post la dua matĉo kaj estis flankenlasita por la cetero de la turniro, Garrincha iĝis la gvidanto en la venko de Brazilo. En la rondo de 16 kontraŭ Hispanio, li trafis la venkan golon por Amarillo kun brila movo. En la kvaronfinalo li gajnis allogan duoblon kontraŭ Anglion. Lia unua golo venis de angulŝoto kaj la dua al la angla golo, celo kiu estis unu el la plej belaj de tiu turniro. Ankaŭ en la duonfinalo Garrincha impresis per alia duoblo kontraŭ la gastiganto Ĉilio kaj en la finalo lia teamo venkis Ĉeĥoslovakion 1-3. Ĉe la fino de la turniro li estis elektita por esti la elstara ludanto kaj poentinto kun 4 goloj.

Ekde tiu Monda Pokalo, Garrincha ne plu estis la plej bona ludanto kiun li estis. Li faligis sian ludnivelon kaj luktis kun genua difekto, kiu akompanis lin poste en lia kariero. En la Monda Pokalo de 1966 okazigita en Anglio, en la unua matĉo de Brazilo kontraŭ Bulgario, li trafis la unuan golon per libera ŝoto kun la ekstera kruro. La dua golo venis de la piedoj de Pelé. Ĉi tiu estas la nura ludo en kiu la du gajnis kune. Post tio en la sama turniro venis du perdoj - al Hungario (kiu ankaŭ estis lia lasta matĉo en la nacia teamo) kaj al Portugalio kiu kaŭzis la forigon de la mondĉampionoj de tiuj tagoj jam en la grupa fazo.

Emeritiĝo[redakti | redakti fonton]

La sukceso kiun Garrincha travivis en sia kariero estis diferenca de tiu ekster ĝi. Li trinkis peze kaj estis implikita en pluraj trafikakcidentoj, unu el kiu estis kamionkraŝo en aprilo 1969 kiu mortigis lian bopatrinon. Garrincha estis geedzita dufoje, unue en 1952 al Nair Marques kun kiu ili havis ok filinojn kaj ili disiĝis en 1965, kaj la dua estis al Azale Suarez, samba kantisto, kun kiu li geedziĝis en neformala ceremonio en marto 1966. En 1977 Suarez foriris lin post kiam li batis ŝin dum kverelo. Garrincha daŭre estas memorita kiel futbalisto kun granda nombro da infanoj, kun ne malpli ol 14.

Post serio de familiaj, financaj kaj sanproblemoj, li mortis la 20-an de januaro 1983 en la aĝo de 49 kiel rezulto de hepata cirozo kaŭzita de alkoholismo. Liaj lastaj jaroj estis mizeraj kaj sombraj - kaj li ŝajnas fariĝinte forgesita heroo - sed ĉe lia entombigo kiu iris de Stadiono Maracanã ĝis Pau Grande, milionoj da adorantoj, amikoj kaj iamaj ludantoj venis por pagi sian respekton. Sur lia tomboŝtono estas skribita: "Ĉi tie ripozas en paco tiu, kiu estis la ĝojo de la homoj - Mana Garrincha". En lia memoro, estis decidite nomi universalan stadionon en Braziljo, Estadio Mana Garrincha, laŭ li. En 1962 aperis filmo kiu rakontas la historion de lia kariero kaj en 2003 aperis alia kiu ankaŭ parolas pri lia vivo ekster la tribunaloj.