École nationale supérieure des mines de Paris
| École nationale supérieure des mines de Paris | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
| moto | Théorie et Pratique Teorio kaj praktiko | |
| fondodato | 1783 | |
| Situo | ||
| Geografia situo | 48° 50′ 42″ N, 2° 20′ 20″ O (mapo)48.8452.339Koordinatoj: 48° 50′ 42″ N, 2° 20′ 20″ O (mapo) | |
| lando | Francio | |
| retejo | https://www.mines-paristech.fr/ Oficiala retejo | |
| Listoj | ||
| Membro de: | ||
| • Konferenco de Grandaj Lernejoj • ParisTech • Institut Mines-Télécom • Konsorcio Couperin • Renater • Franca-Germana Altlernejo • Asocio Universitata de Franclingvio vd | ||
| Filioj: | ||
| • Centre for Material Forming • Geosciences and Geoengineering Research Department • Centre de Gestion Scientifique • Centre de Recherche en Informatique • Centro por Sociologio de Novigo • Centre des Matériaux • Centre for Processes, Renewable Energies and Energy Systems • Solids Mechanic Laboratory vd | ||
| ||
 École nationale supérieure des mines de Paris | ||
La École nationale supérieure des mines de Paris (École des mines de Paris, Mines ParisTech) estas franca altlernejo pri minoj. Ĝi estis kreita per reĝal dekreto de Ludoviko la 16-a en la 19a de Marto 1783.[1].
Ĝi estas unu de la plej famaj kaj prestiĝaj francaj altlernejoj por inĝenieroj. [2].
En 1967 la altlernejo etendiĝis al Fontainebleau kaj Évry, kaj en 1976 al la teknologia zono de Sophia Antipolis en sudoriento de Francio.
La moto de la altlernejo estas jena: "Teorio kaj Praktiko".
Famaj diplomiĝintoj[redakti | redakti fonton]
- Marc Bavant, franca esperantisto, inĝeniero kaj doktoro pri lingvoscienco
- Joseph Bertrand, franca matematikisto kaj edukisto
- Carlos Ghosn, franca entreprenisto de libana deveno
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Mines ParisTech
- ↑ 06 DÉC PALMARÈS DES ECOLES D’INGÉNIEURS LES PLUS RECHERCHÉES. Arkivita el la originalo je 2021-10-09. Alirita 2021-11-02.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
48° 50′ 43″ Nordo 2° 20′ 21″ Oriento / 48.8453545 °N, 2.3390456 °O (mapo)