Aŭstria Societo de la Blanka Kruco

El Vikipedio, la libera enciklopedio
blazono
sidejo en Vieno, Bräunerstraße 3

Aŭstria Societo de la Blanka Kruco (germane: Österreichische Gesellschaft vom Weißen Kreuze) celis dum nemilitaj tempoj kaj, precipe en banurbaj domoj[1], prizorgi dum pacaj tempoj militvunditajn anojn (kaj ties parencojn) de la Aŭstria-hungara armeo.

Historio[redakti | redakti fonton]

Fondiĝo ĝia estis en la 2-a de februaro 1882 kun sidejo ĉe Nestroyhaus, naskiĝdomo de Johann Nestroy en Vieno.[2]. Jam en 1889 oni aktivis en Opatija, Bad Hall, Merano, Bad Hofgastein kaj Mariánské Lázně zorgante pri 1477 oficiroj, 103 kadetoj, 460 oficiredzinoj kun infanoj kaj kvin aliaj armeanoj.[3]

Unua protektanto estis estinta kronprinco Rudolfo post kies morto transprenis la rolon en la 3.12.1889 arkiduko Karlo Ludoviko (Aŭstrio) kaj finfine arkiduko Frederiko (Aŭstrio-Teŝino).[4].

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Alfred von Lindheim (eld.): Erzherzog Carl Ludwig 1833-1896: ein Lebensbild. Wien 1897, p. 169–184. surrete
  • Jahrbuch der Österreichischen Gesellschaft vom Weißen Kreuze, Wien 1895–1907.
  • Jahrbuch der K. k. Gesellschaft vom weißen Kreuze, Wien 1909–1918.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

  • Art. „Karl Ludwig (Erzherzog von Österreich)“ fare de Oscar Criste, ĉe: Allgemeine Deutsche Biographie, Band 51 (1906), p. 53–56 (tie ĉi interrete)

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Tio bonege videblas en la alternativa nomo Gesellschaft zur Erhaltung der Offiziers-Kurhäuser und -Kurstationen (organizo por konservado de poroficiraj kuracbandomoj kaj -stacioj).
  2. doma historio
  3. Lindheim (1897) p. 169
  4. "Ein neues Militärkurhaus in Weikersdorf". Ĉe: Neue Freie Presse, 1.8.1906, p. 8