Hastein

El Vikipedio, la libera enciklopedio
(Alidirektita el Aflingus)
Aflingus (Haftingus) de Nantouillet (Afflengo de Nantolio)
Persona informo
Naskiĝo b. 820
en Danio
Morto 30-an de novembro 895 (0895-11-30)
Loĝloko Nantouillet Castle
Ŝtataneco Reĝlando Danio
Familio
Frat(in)o Halfdan Ragnarsson
Infano Guglielmo
Parencoj Sigurd Hring
Okupo
Okupo esploristo • gvidisto • politikistodiplomato • feudatory
vdr

Hastein, Haesten, Haestenn, Haesting, Alsting, Afflengo de Nantouillet (Haftingus, Aflingus de NantouilletAfflengo de Nantolio, n. 809), estis normana militestro de vikingoj, “dux Normannus” estis suvereno de la normandanoj[1]. Estas multaj heroaj legendoj transdonitaj pri Dux Aflingus.

Biografío[redakti | redakti fonton]

La legendaj unuaj skribaĵoj pri Aflingus kaj lia dinastio datiĝas de la 9-a jarcento, dirante, ke devenis la popoloj de la dinastio normanda de la nuna Norvegio kaj vojaĝis en la Regno Francio ĉirkaŭ 843[2] kun la ĉefo Aflingus kaj la plej aĝa de lia kvara filo Walwain (Gawain, William, Grenduin, Walganus, Gauwinus, Gauvain, Vilhelmo, Guglielmo aŭ Gaucher), apartenantaj al la reĝa familio Inglinga sagao, por militaj kampanjoj, alportante kun li la duan filon de la reĝo de Norvegio, nomata Bielmonte.

Nordaj legendoj, en kunteksto de parolaj tradicioj kaj granda geografia disvastiĝo, rakontas ankaŭ pri la dinastiaj heroaĵoj en la Orkadaj Insuloj kaj en la Skellig Michael, dum la 9-a jarcento antaŭ ol ili alvenis al maro al Monto Sankta Mikaelo en la nuna Francio. La Reĝo de Francio, Karlo la Dika, en la jaro 851 donis al la senjoro Gawain la senjorecon de la urbo Tours, multajn kastelojn en Provenco kaj kastelon proksimume tridek kilometrojn de Parizo,[3] nomita en frua etapo "Vicar Natolinensis" ĝis la 11-a jarcento, sekvita de historiaj esploristoj,[4] kiel la Kastelo Nantolium Alduini (Nantolio Houduini aŭ Nantogilum Hilduini aŭ Aldo), kelkfoje nomata de Nantouillet[5][6][7] lokita en la nuna franca teritorio de Nanteuil-le-Haudouin,[8][9] ĉe la Ile de France, ĉirkaŭ tridek kilometrojn el Parizo, kunmetita de la unua suvereno Kapetano en la jaro 880. La dua parto de la kompona nomo derivas de la unua nobla heredaĵo, kiu aperas kiel Hildouin aŭ Domo de Breteuil (aŭ Haudouin, Geldouin, Harduin), Senjoro de Nanteuil-Le-Haudouin de Ramerupt de Kreilo, Vicgrafo de Chartres kaj Granda Superulo de Francio en la 1000-jaraj jaroj kun la Reĝo Roberto la 2-a (Francio), fianĉo en 1028 de Emmeline de Chartres (954-1025) kaj patro de Adèle de Breteuil, kiu estis la edzino de Raoul de Valois-Crépy, de la kantono Crépy-Valois, de Amiens-Aube.[10]

Vilhelmo d'Aflingus (Guglielmo d'Afflengo), filo de Aflingus de Nantouillet la Luktemulo, ĉar li helpis kaj subtenis la Reĝon Karlo la Dika de Francio por trovi interkonsenton kun la normandanoj, donis al li la urbon Troyes, kaj estis nomata Barono (Lordo). Sekve el tiu dato, la historio de Francio estas konfuzita kaj disvolviĝis kun la historio de la dinastio Natoli.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. [1] Acta sanctorum, Volume 1, Johannes Bolland, Godefridus Henschenius, 1970, Universitato Cornell
  2. [2] descendants from the first Gothic kings joined the King of Hungary, the Princes of the old Tours, el "Il Duomo di Taranto: nelle storia e nell'arte", de Giuseppe Blandamura, Stabilimento Tipografico Arcivescovile, 1923, paĝo 66
  3. Storia della famiglia dell'Antoglietta scritta da Scipione Ammirato, paĝo 11
  4. Giuseppe Galluppi, Nobiliario de Sicilio
  5. [3] Caio Domenico Gallo, "Annali della citta si Messina ... da giorno di sua fondazione sino a tempi ..."
  6. Archives administratives de la ville de Reims, Volume 10, de Pierre Varin, L. Amiel
  7. [4] "Annuario della nobiltà italiana", pag 495
  8. [5] "Nantolium Hilduin (Nanteüil le Haudoüin) vicus amplus Galliæ in provincia Insulæ Franciæ, & in Valesii tractu. Aliud ad Matronam; aliud item ad Axonam 630 b"
  9. [6] "Geographia: Tomo 2" de Michel-Antoine Baudrand, LXXXI, Nantolium hilduini (Nanteuil, le Haudouin, nomita antaŭ Nantogilum aŭ Nantoletium)
  10. "Nanteuil Origines", Etienne Pattou, 2006 en "Histoire du duché de Valois", vol. IV p.125 et suiv. de Claude Carlier, Contribution de Jean-Louis Jacquet (03/2014) sur la famille bourgeoise parisienne de Pacy

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Acta sanctorum, Volume 1, Johannes Bolland, Godefridus Henschenius, 1970, Cornell University
  • Scipione Ammirato, Storia della famiglia dell'Antoglietta, 1846, at custodiri 'Bibliothèque nationale de France ", Paris et Biblioteca Apostolica Vaticana (Vatican Library) Status Civitatis Vaticanae
  • Doctrina et disciplina ecclesiae ipsis verbis sacrorum codicum, ...1730
  • Gasparo Saccarelli, Historia ecclesiastica per annos digesta variisque observationibus ..., 1789
  • John Major, Historia Majoris Britanniae, tam Angliae quam Scotiae, Pag. 158, 1740
  • Johannes Isacius Pontanus, Rerum Danicarum Historia, libris X unoque tomo ad domum usque ..., 1631
  • Gaspare Saccarelli, Historia ecclesiastica per annos digesta, V. 19, 1789
  • André Du Saussay, (Bishop of Toul.), Martyrologium Gallicanum, in quo sanctorum, beatorumque ac piorum plusquam ..., 1637
  • Martin Bouquet, Recueil des historiens des Gaules et de la France, 1749
  • André Du Chesne, Historiae Normannorum scriptores antiqui, res ab illis per Galliam, ... 1619
  • Matthaeus Westmonasteriensis, Flores Historiarvm Per Matthaevm Westmonasteriensem collecti: ..., 1601
  • William Camden, Anglica, Normannica, Hibernica, Cambrica, a veteribvs scripta ..., 1603
  • Erich Pontoppidan, Gesta et vestiga Danorum extra Daniam: præcipue in Oriente, Italia, ..., 1740
  • Historiae Anglicanae Scriptores X : Simeon monachus... Johannes ..., 1603
  • Martin Bouquet, Contenant Ce Qui S'Est Passe Depuis Le Commencement du regne de ..., 1752
  • André Du Chesne, Scriptores, 1619
  • Jacob Langebek, Scriptores rerum danicarum medii ævi: partim hactenus inediti, ..., 1772
  • John Spelman, Aelfredi Magni, Anglorum regis invictissimi, vita ... , 1678
  • Historiae anglicanae scriptores x: Simeon mon. Dunelmensis, Johannes ..., 1652
  • Contenant Principalement ce 1ui s'est passe sous le regne de Henri ..., 1767
  • Leibniz, Alberici monachi Trium fontium Chronicon, e manuscriptis nunc primum ..., 1698
  • Gottfried Wilhelm Freiherr von Leibniz, Godefridi Guilielmi Leibnitii Accessiones historicæ: Alberici ..., 1698
  • John Spelman, Aelfredi Magni Anglorum regis... vita tribus libris comprehensa, a ..., 1678
  • Henry Spelman, Glossarium archaiologicum: continens latinobarbara, peregrina, ..., 1687
  • Erich Pontoppidan, Gesta et vestigia Danorvm extra Daniam præcipve in Oriente, Italia, ..., 1740
  • Johannes Aventinus, Annalium Boiorum libri VII. Ex autenticis manuscriptis codicib. ..., 1580
  • Accessionum historicarum tomus 2. Continens potissimum chronicon ..., 1698

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]