Al la „Esperantisto“

Al la „Esperantisto“ estas poemo de L. L. Zamenhof publikigita unuafoje en la gazeto La Esperantisto, n-ro 1, en septembro 1889. Ĝi aperis en du lingvoj: Esperanto kaj la germana, subskribita per la pseŭdonimo "Amiko"^[1].

En la poemo Zamenhof parolas pri siaj idealoj kaj la verda stelo, kiu gvidas al la fina venko^[2]. En la lasta strofo aperas la nekutima pasiva participa vorto alvenita; ĝian uzon Zamenhof klarigis en Respondoj al la amikoj en La Esperantisto, n-ro 5^[3].

Referencoj[redakti | redakti fonton]

↑ Zamenhof, L. L. (novembro 1889). “Al la „Esperantisto“”, La Esperantisto (Esperanto) (2), p. 7.
↑ Ragnarsson, Baldur. Zamenhof - la unua grava verkisto en Esperanto. Libera Folio (2005-12-16). Alirita 06-2019.
↑ Zamenhof, L. L. (februaro 1890). “Respondoj al la amikoj”, La Esperantisto (Esperanto) (5), p. 32. “Tiel ekzemple en la versaĵo „Al la Esperantisto“ estas ne malregule uziti la esprimo „la celo estos alvenita (= oni alvenos al la celo). Tiel Vi vidas, ke la amikoj el Moskvo esprimis sian penson tute bone kaj tute ne malpatriote.”.

Al la „Esperantisto“ en Vikifontaro (Universala biblioteko)

[1] Zamenhof, L. L. (novembro 1889). “Al la „Esperantisto“”, La Esperantisto (Esperanto) (2), p. 7.

[2] Ragnarsson, Baldur. Zamenhof - la unua grava verkisto en Esperanto. Libera Folio (2005-12-16). Alirita 06-2019.

[3] Zamenhof, L. L. (februaro 1890). “Respondoj al la amikoj”, La Esperantisto (Esperanto) (5), p. 32. “Tiel ekzemple en la versaĵo „Al la Esperantisto“ estas ne malregule uziti la esprimo „la celo estos alvenita (= oni alvenos al la celo). Tiel Vi vidas, ke la amikoj el Moskvo esprimis sian penson tute bone kaj tute ne malpatriote.”.

[1]

[2]

[3]