Angelhausen

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Angelhausen
komunumoparto en Germanio
Administrado
Poŝtkodo 99310
Demografio
Geografio
Geografia situo 50° 50′ N, 10° 58′ O (mapo)50.826210.9685Koordinatoj: 50° 50′ N, 10° 58′ O (mapo) [+]
Alto 320 m [+]
Horzono UTC+01:00 [+]
Angelhausen (Turingio)
Angelhausen (Turingio)
DEC
Angelhausen
Angelhausen
Situo de Angelhausen
Angelhausen (Germanio)
Angelhausen (Germanio)
DEC
Angelhausen
Angelhausen
Situo de Angelhausen

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Angelhausen [+]
vdr
Protestantisma Johano-kirko en Angelhausen

Angelhausen estas kune kun Oberndorf kvartalo de la urbo Arnstadt en Germanujo. Ĝi situas rekte ĉe la sudeosta urborando inter la montoj Reinsberge sude kaj la Turingia Baseno norde sur alteco de ĉ. 320 metroj. Pli sude estas Oberndorf, la arbara Hain kun la Schlossberg-monto kaj kalva monteto kun Käfernburg. En la kuro de la tempo ĝi kunfandiĝis kun Oberndorf respektive la centro de Arnstadt.

Historio[redakti | redakti fonton]

Ĉ. 600 metrojn eoste de la iama Käfernburg-monteto estas nordrande sur altebenaĵo grupo da unuopulaj tomboj, spuroj de la unuaj setlintoj.[1] La unua endokumenta mencio estas de la 27.4.948.[2] Laŭdire estis setlintaj surloke la engloj kiuj ankaŭ nomdonis ĝin. Tiu ĉi gento migris en la areon ĉirkaŭ Ebeleben, Großenehrich, Greußen el Danio. Splitiĝinta grupo popola verŝajne preteriris tie ĉi kaj fondis ankaŭ la vilaĝon. Sur Kastela monto (Burgberg) sude troviĝas la Kastelo Käfernburg. La okazoj de la Tridekjara milito ege damaĝis la komunumon. Pro maluzo de la Preĝejo Sankta Johano (Angelhausen) la eklezia vivo surloke lamis.

Videblas la rondo de la iama Kastelo Käfernburg; supre bildrande komenciĝas Angelhausen, meze estas Oberndorf

Naturmonumento Preßeiche[redakti | redakti fonton]

Kverko estas ĉe la rando de la naturprotektzono Naturschutzgebietes Hain estinte iam landlima arbo al la najbaroj de Dannheim.

Politiko, ekonomio, trafiko[redakti | redakti fonton]

Kvartalestro estas Silvio Triebel. Iam Angelhausen estis tute agrikulture. Hodiaŭ la plejparto de la enloĝantaro laboras aliloke. Surlokle estas ankaŭ ĉevalbredejo.

Elstaruloj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Michael Köhler: Heidnische Heiligtümer-Vorchristliche Kultstätten und Kultverdachtsplätze in Thüringen. Jenzig-Verlag, 2007, ISBN 978-3-910141-85-8, p. 70, 89, 145 kaj 168
  2. Wolfgang Kahl: Ersterwähnung Thüringer Städte und Dörfer. Ein Handbuch. Verlag Rockstuhl, Bad Langensalza, 2010, ISBN 978-3-86777-202-0, p. 18