Béla Mauritz

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Béla Mauritz
Persona informo
Naskiĝo 3-an de majo 1881 (1881-05-03)
en Košice
Morto 15-an de februaro 1971 (1971-02-15) (89-jaraĝa)
en Budapeŝto
Ŝtataneco Hungario
Alma mater Universitato Eötvös Loránd
Okupo
Okupo mineralogo • universitata instruisto • geologo
vdr

Béla Mauritz [maŭric], laŭ hungarlingve kutima nomordo Mauritz Béla estis hungara mineralogo, profesoro, membro ordinara de Hungara Scienca Akademio (1923).

Béla Mauritz [1] naskiĝis la 3-an de majo 1881 en Hungara reĝlando en Kassa (nuntempa Košice en Slovakio). Li mortis la 15-an de februaro 1971 en Budapeŝto.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Béla Mauritz frekventis universitaton en Budapeŝto, poste en 1902 li eklaboris samloke en la universitato. Inter 1905-1910 helpe de stipendio li plulernis en Heidelberg, Lejpcigo, Dresdeno, Vieno. Hejmenveninta li pluinstruis, en 1911 li ricevis la rangon privata profesoro. En 1943 li estis rektoro. Li doktoriĝis en 1957. Li okupiĝis precipe pri vulkanaj mineraloj.

Verkaro (elekto)[redakti | redakti fonton]

  • A Mátra hegység eruptív kőzetei (1909)
  • A kristálytan története (1911) - kunaŭtoro
  • A Föld. A Természet Világa (La Tero. Mondo de Naturo), (1939)
  • Ásványtan (I–II.) (Mineralogio), (1942) - kunaŭtoro

Fontoj[redakti | redakti fonton]