Baltasar da Silva Lisboa
| Baltasar da Silva Lisboa (1761-1840) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
.png) "Analoj de la Ŝtato Rio de Ĵanejro", verko de Baltasar da Silva Lisboa, eldonita en ka 1834-a
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 6-an de januaro 1761 en Salvadoro de Bahio, Bahio, Brazilo | ||||
| Morto | 14-an de aŭgusto 1840 en Rio-de-Ĵanejro, Rio-de-Ĵanejrio | ||||
| Lingvoj | portugala vd | ||||
| Ŝtataneco | Brazilo  vd
| ||||
| Alma mater | Universitato de Koimbro | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | juĝisto vd
| ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Baltasar da Silva Lisboa estis brazila naturalisto, magistrato, eseisto, kronikisto kaj historiisto. Baltasar da Silva Lisboa iĝis doktoro pri civila kaj kanonika rajto en la Universitato de Koimbro kaj pli maljuna frato de José da Silva Lisboa (1756-1835), la Vicgrafo de Kajruo.
Baltazar da Silva Lisboa, magistrato, naturisto kaj historiisto, estis naskita en Salvadoro-de-Bahio, la 6-an de januaro 1761, liaj gepatroj estinte la portugala arkitekto Henrique da Silva Lisboa kaj Helena de Jesus e Silva.
Li komencis sian unuan edukadon en sia hejmurbo. En la aĝo de 14, li iris al Portugalio kie li akiris doktorecon pri civila kaj kanonika juro en 1783.
Post diplomiĝo, li ricevis politikan subtenon por daŭrigi en Portugalio, entrepreni kelkajn filozofiajn vojaĝojn kaj produkti verkojn pri Naturhistorio, ĉar de frua aĝo, en Koimbro, tiu naturisto studis plurajn fakojn en la areo, samtempe, kun sia jura kurso" (Rodrigo Osório Pereira).
Li komencis sian karieron kiel juĝisto en urbo Juiz de Fora, Mediatoro por la Distrikto de Ilhéus, kaj Juĝisto de la Kortegaj Rilatoj.
Poste, li moviĝis al Rio-de-Ĵanejro, por ofici la prezidantecon de la Senato de la Ĉambro. Tie li interbatiĝis kun la vicreĝo Conde de Rezende, pro kontraŭado de la kontraŭleĝa komerco farita de la vicreĝo kaj liaj akolitoj. Kiel rezulto de tiu sinteno, li iĝis la celo de enketo, akuzita je esti implikita en komploto kontraŭ la registaro. Ili akuzis lin je kontraŭbatalado de la konstitucio de la Portugalaj Kortegoj kaj kontraŭbatalado de la sendependeco de Brazilo.
Lasinte la akuzojn nedifektita, li estis distingita fare de imperiestro D. Petro la 1-a kun la titolo de Konsilisto, kaj nomumita rektoro ĉe la Fakultato pri Juro de San-Paŭlo.
En 1797, li estis nomumita Magistrato kaj Konservativa Juĝisto de la Arbaroj en la Distrikto de Ilhéus, restante en tiu pozicio dum pli ol dudek jaroj. Li verkis dek memuarojn, defendante la bezonon defendi la arbarojn de la regiono. Ni ŝuldas al li niajn unuajn klopodojn konservi la Atlantikan Arbaron. Li kreis mapojn, antaŭenigis striktan inspektadon super ligno-ekstraktado kaj kreis la unuan Regimento pri Lignotranĉado en nia lando (1799). Li restis en tiu agado ĝis 1822.
Kiel historiisto, en la jaroj 1834 ĝis 1835, li verkis la "Analojn de Rio-de-Ĵanejro", kun gravaj informoj pri geografio kaj historio de Brazilo. Li ankaŭ skribis la "Notojn por la eklezia historio de Rio-de-Ĵanejro", publikigita en 1840.
Baltazar da Silva Lisboa estis premiita kun komendo de la Ordeno de Kristo. Li estis membro de la Reĝa Akademio de Sciencoj de Lisbono, la Instituto Brazila de Geografio kaj Statistiko kaj la Literatura Societo de Rio-de-Ĵanejro, fondita en la 1786-a.
La brazila historiisto, Rodrigo Osório Pereira, pro sia magistra tezo defendita ĉe la Ŝtata Universitato de Feira de Santana, faris detalajn esplorojn pri la vivo kaj laboro de Baltazar da Silva Lisboa. En tiu ĉi esploro li konstatas, ke Baltazar estas la plej renoma naturalisto en la brazila historiografio.
Tiu juristo, naturisto kaj historiisto el la ŝtato Bahia estis la temo de studo de Ana Paula dos Santos Lima. Lia plej granda biografo, aliflanke, estas lia nevo, pt:Bento da Silva Lisboa (1793-1864).
Baltazar da Silva Lisboa mortis en Rio-de-Ĵanejro en la 26-a de decembro 1840-a.[1]