Saltu al enhavo

Bernabò Visconti

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Bernabò Visconti
Reganto de Milano
Persona informo
Bernabò Visconti
Naskiĝo 13-an de decembro 1323 (1323-12-13)
en Milano,  Italio
Morto 19-an de decembro 1385 (1385-12-19) (62-jaraĝa)
en Trezzo sull'Adda,  Italio
Mortis pro Hommortigo Redakti la valoron en Wikidata vd
Mortis per Veneno Redakti la valoron en Wikidata vd
Tombo Katedralo de Milano Redakti la valoron en Wikidata vd
Ŝtataneco Signoria of Milan (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Familio
Dinastio Visconti vd
Patro Stefano Visconti Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Valentina Doria (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj Mateo la 2-a Visconti kaj Galeazzo la 2-a Visconti Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Beatrice Regina della Scala (en) Traduki (1350 (Gregoria)–)
Bertramola de Grassi (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Amkunulo Giovanolla Montebretto (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj Taddea Visconti (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Valentia Visconti (en) Traduki
 ( Giovanolla Montebretto (en) Traduki)
Isotta Visconti (en) Traduki
 ( Bertramola de Grassi (en) Traduki)
Riccarda Visconti (en) Traduki
 ( Bertramola de Grassi (en) Traduki)
Bernarda Visconti (en) Traduki
 ( Giovanolla Montebretto (en) Traduki)
Sagramoro Visconti, Lord of Brignano (en) Traduki
 ( Montanina de Lazzari (en) Traduki)
Donnina Visconti (en) Traduki
 ( Montanina de Lazzari (en) Traduki)
Bona Visconti (en) Traduki
 ( Carlo Visconti di Parma (en) TradukiBeatrix of Armagnac (en) Traduki)
Palamede Visconti (en) Traduki
 ( Donnina del Porri (en) Traduki)
Sovrana Visconti (en) Traduki
 ( Donnina del Porri (en) Traduki)
Aymonette Visconti (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Rudolfo Visconti, Lord of Parma (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Lancelloto Visconti (en) Traduki
 ( Donnina del Porri (en) Traduki)
Mastino Visconti (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Ginevra Visconti (en) Traduki
 ( Donnina del Porri (en) Traduki)
Enrica Visconti (en) Traduki
 ( Donnina del Porri (en) Traduki)
Gian Carlo Visconti (en) Traduki
 ( )
Ambrogio Visconti (en) Traduki
 ( Bertramola de Grassi (en) Traduki)
Estorre Visconti (mul) Traduki
 ( Bertramola de Grassi (en) Traduki)
Valentina Visconti, Queen of Cyprus (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Caterina Visconti (mul) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Carlo Visconti di Parma (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Agnese Visconti (mul) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Anglesia Visconti (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Viridis Visconti (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Ludovico Visconti (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Marco Visconti (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Antonia Visconti (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Elisabetta Visconti (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Rodolfo Visconti (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Lucia Visconti (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Maddalena Visconti (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Gianmastino Visconti (en) Traduki
 ( Beatrice Regina della Scala (en) Traduki)
Valentina Visconti (en) Traduki
 ( Giovanolla Montebretto (en) Traduki) Redakti la valoron en Wikidata vd
Parencoj Gian Galeazzo Visconti (frata nevo) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo lordo Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Bernabò VISCONTI (naskiĝis en Milano, 1323 – mortis en Trezzo sull'Adda, en la 19-a de decembro 1385) estis itala kondotiero, ŝtatestro kaj Senjoro de Milano.

Biografio

[redakti | redakti fonton]

Inter 1346 kaj 1349 li ekzile vivis, ĝis kiam li estis alvokita de sia onklo Giovanni Visconti. En la 27-a de septembro 1350 Bernabò edziĝis al Beatrica Reĝina della Scala (1331–1384)[1], filino de Mastino la 2-a (1308–1351), Senjoro de Verona kaj Taddea da Carrara, kreinte politikajn kaj kulturajn aliancojn inter la du urboj. Liaj intrigoj kaj ambicioj sinsekve metis lin en longedaŭraj militoj kontraŭ la papo Urbano la 5-a, la florenculoj, Venecio kaj Savojo. En 1354, okaze de la morto de Giovanni Visconti, li heredis la kontrolon de la urbo Milano, kune kun siaj fratoj Mateo kaj Galeazzo. Bernabò ricevis la orientajn teritoriojn (Bergamo, Brescia, Kremono kaj Krema), kiuj limiĝis al la veronaj teritorioj. Milano siavice estis regita de siaj tri fratoj. La malvirta Mateo murdiĝis en 1355, laŭ ordonoj de siaj fratoj, kiuj dividis la heredon inter ili.

En 1356, post ofendi la imperiestron, li faris la unuan atakon kontraŭ Milanon, kaj arestiĝis de la imperia vikario Markward von Randeck (1296–1381)[2]. En 1360, li estis deklarita herezulo de la papo Inocento la 6-a, apud Avignon kaj kondamnita de la imperiestro Karlo la 4-a. La sekvinta konflikto finiĝis per terura malvenko en Sankta Rufilo, kontraŭ la imperiaj trupoj komanditaj de Galeotto la 1-a Malatesta (1299–1385)[3] en la 29-a de junio 1361.

En 1362, post la morto de la edzo de sia fratino, Ugolino Gonzaga (1320–1362)[4], li decidis ataki Mantovon ankaŭ. En decembro de tiu jaro kaj batalante en malsamaj frontoj, li pledis pri paco al la nova papo, Urbano la 5-a, pere de la mediacio de Johano la 2-a, reĝo de Francio. Tamen, ĉar Barnabò rifuzis redoni la papan urbon Bolonjon kaj prezenti sin antaŭ la kortego de Avignon, en la 4-a de marto 1363, li ree ekskomunikiĝis, kune kun siaj filoj, unu el kiuj, Ambrogio, estis kaptita de la papa komandanto Gil de Albornoz (1310–1367)[5]. Post pacosignaturo en la 13-a de marto 1364, Visconti lasis la okupitajn papajn teritoriojn, interŝanĝe de monpuno laŭ la valoro de 500 mil florenoj.

Dum la printempo de la jaro 1368, la Visconti-anoj alianciĝis al Cansignorio della Scala (1340–1375)[6], el Verono, kaj atakis Mantovon, kiu ankoraŭ regiĝis de la familio Gonzaga. La situacio solviĝis pli malfrue en tiu jaro pere de interkonsento inter li kaj la imperiestro. Post du jaroj li sieĝis Reggion, kiun li sukcesis konkeri el la familio Gonzaga, en 1371. La sekva milito kontraŭ la Este-anoj el Modeno kaj Ferrara ree levis la papan malamikecon kontraŭ la milananojn, nun sub la rego de la papo Gregorio la 9-a. En 1370, li ordonis la konstruon de la Ponto Trezzo, tiam la plej granda ponto kun unuopa arko en la mondo.

En 1373, du papaj delegitoj sendiĝis por porti al Bernabò kaj Galeazzo la ekskomunikajn dokumentojn, konsistantajn el sigelita pergameno envolvita per silka ŝnureto. Bernabò furioziĝis kaj arestigis la du papajn delegitojn kaj rifuzis liberigi ilin escepte post kiam ili estis manĝintaj la pergamenon, la sigelon kaj la silkan ŝnureton, kiujn ili estis portintaj. Li sukcesis rezisti, malgraŭ la ekapero de la milana pesto, kies konsekvencojn li alfrontis kun furioza energio. En 1378, li alianciĝis al la Respubliko de Venecio dum ties Milito de Chioggia[7] kontraŭ Ĝenovo. Tamen, liaj trupoj estis venkitaj en septembro 1379, en la Valo Bisagno[8].

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Enciclopedia Italiana
  2. Treccani
  3. Enciclopedia Italiana
  4. Enciclopedia Italiana
  5. Enciclopedia Italiana
  6. Enciclopedia Italiana
  7. La Milito de Chioggia estis konflikto inter la Respubliko de Ĝenovo kontraŭ la Respubliko de Venecio, inter 1379 kaj 1381.
  8. Val Bisagno estas unu el la ĉefaj valoj de la Ĝenova Duklando.
Portala ikonoRilataj artikoloj troviĝas en
Portalo pri Homoj