Bestomigrado
La surteraj specioj migras ofte nokte. La lumpoluado estas unu de la ĉefaj perturboj de la nokta medio kiu povas ĝeni ilin.
La hirundoj kiuj estis ĉiam rilataj al malproksima veturado kaj al reveno printempa, ariĝas en gravaj grupoj surkable, antaŭ sia aŭtuna starto. Ili malpliiĝas.
Ĉe bestoj, la migrado estas fenomeno ofta ĉe multnombraj specioj, kiuj efektivigas vojaĝadon, ofte longdistance, de perioda karaktero, kiu postulas regulan revenon al la elira regiono.
La movoj senrevenaj, kiuj kondukas al etendiĝo de la habitato de la specio, korespondas ĉefe al alia fenomeno nome de koloniigo.
Migrado de specioj[redakti | redakti fonton]
Jonatahan Lenoir esploras en artikolo de Unesko Kuriero la konsekvencojn de migrado de specioj ĉefe kaŭzita de la klimata ŝanĝo, kio ŝanĝas la normalan biodiversecon, kun sekvoj tiom gravaj kiom politikaj (konkurenco pro fiŝkaptado), sansistemaj (epidemioj) kun ties ekonomiaj sekvoj, ktp.[1]
Migrantoj kaj tialoj por migrado[redakti | redakti fonton]
Vidu ankaŭ: Migremiĝo kaj klimata ŝanĝo.
Tipoj de migrado[redakti | redakti fonton]
- migrado de birdoj
- migrado de fiŝoj
- migrado de angiloj
- migrado de insektoj
- migrado de papilioj
- migrado de testudoj
- migrado de cetacoj
- migrado de afrikaj bovedoj
- vertikala migrado, nome la ĉiutaga movo de multnombraj organismoj vivantaj en la fotika zono de la oceanoj, kiuj translokiĝas ĉiunokte al la surfaco, kaj poste redescendas al la profondaĵoj tage.
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Jonatahan Lenoir, "Migrado de specioj: Kvieta revolucio", en Unesko Kuriero, numero 3 de Julio-Septembro 2021, eldonita de El Popola Ĉinio, "Restarigo de viv-diverseco, revivigi vivon", 58 pp. pp. 16-17.