Campini Caproni CC.2

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Campini Caproni CC.2

Campini Caproni CC.2 (ankaŭ nomata N1) estas aerensuĉa, jetpropulsiita aviadilo, kiu estis konstruita en Italio.

La aviadilo uzis piŝtan motorn por kunpremi la aeron kaj miksi, parki ĝin. Tiu teknologio signifis sakvojon.

Ĝin konstruis la inĝeniero Secondo Campini, kiu komencis la laboron jam en 1931 kaj en 1939 konvinkis Gianni Caproni konstrui la aviadilon.

La unua flugo okazis la 28-an de aŭgusto 1940 en Taliedo, fare de Mario de Bernardi. Ĉar oni ne povis pluevoluigi la aviadilon, oni ĉesis la eksperimentojn en 1942.

Ĝeneralaj datenoj[redakti | redakti fonton]

Dimensioj Datenoj
Konstrua jaro 1940
Enverguro 15,85 m
Longo 13,10 m
Flugila surfaco 36,00 m²
Starta maso 4.195 kg
Maksimuma rapido 359 km/h
Kutima flugalto 12.000 m
Atingopovo 940 km
Propulsio stelmotoro Isotta-Fraschini kun 671 kW, kiu pelas trifazan aksialan bovaparaton