Canalejas de Peñafiel

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Canalejas de Peñafiel
municipo en Hispanio

Flago

Blazono

Flago Blazono
Administrado
Poŝtkodo 47311
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 233  (2023) [+]
Loĝdenso 7 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 41° 31′ N, 4° 7′ U (mapo)41.524722222222-4.115Koordinatoj: 41° 31′ N, 4° 7′ U (mapo) [+]
Alto 897 m [+]
Areo 32 km² (3 200 ha) [+]
Horzono UTC+01:00 [+]
Canalejas de Peñafiel (Provinco Valadolido)
Canalejas de Peñafiel (Provinco Valadolido)
DEC
Canalejas de Peñafiel
Canalejas de Peñafiel
Situo de Canalejas de Peñafiel
Canalejas de Peñafiel (Hispanio)
Canalejas de Peñafiel (Hispanio)
DEC
Canalejas de Peñafiel
Canalejas de Peñafiel
Situo de Canalejas de Peñafiel

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Canalejas de Peñafiel [+]
vdr

Canalejas de Peñafiel [kanaLEĥas depenjaFJEL] estas municipo en la sudoriento de la provinco Valadolido, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al komarko Campo de Peñafiel (Kamparo de Peñafiel) en la sudoriento de la provinco. Canalejas de Peñafiel estas etimologie komprenebla kiel Kanaletoj (por irigacio) de Peñafiel, alude al la komarka ĉefurbo (Fidela Roko).

Canalejas de Peñafiel en la provinco Valadolido.
La Campo de Peñafiel de la provinco Valadolido, malhelblue, sudoriente.

Geografio[redakti | redakti fonton]

Ĝia municipa teritorio okupas totalan areon de 32,10 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 241 loĝantojn. Ĝi perdis loĝantojn dum la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj, kiel ja okazis en multaj loĝlokoj de la regiono, fakte 700 el la 1930-aj jaroj.

Ĝi distas 62 km de Valadolido, provinca ĉefurbo kaj limas kun municipoj Torre de Peñafiel, Peñafiel, Rábano, Fompedraza, Campaspero, Olombrada, Membibre de la Hoz, Aldeasoña kaj Laguna de Contreras. Ĝia municipa teritorio estas ebeneca kaj trairata de la rojo de la Vega, kiu tie ekfluas.

Historio[redakti | redakti fonton]

La areo apartenis unue al la Regno Leono kaj poste al la Regno Kastilio. En Mezepoko okazis reloĝado.

Aktualo[redakti | redakti fonton]

Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj, vitejoj, legomoj kaj terpomoj) kaj brutobredado (ŝafoj) kaj rilata komercado. Lastatempe kultura kaj rura turismo ekgravis (popola arkitekturo, historia heredo, piedirado).

De la historia pasinteco restis vizitindaj vidindaĵoj el kiuj menciindas la preĝejo de Sankta Maria de la 16-a jarcento.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Notoj[redakti | redakti fonton]