Carlos do Carmo
| Carlos do Carmo | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Carlos do Carmo de Ascensão Almeida |
| Naskiĝo | 21-an de decembro 1939 en Lisbono |
| Morto | 1-an de januaro 2021 (81-jaraĝa) en Santa Maria Hospital |
| Mortokialo | Rompiĝo de aneŭrismo 
|
| Tombo | tombejo Prazeres en Lisbono
|
| Lingvoj | portugala |
| Ŝtataneco | Portugalio
|
| Familio | |
| Patrino | Lucília do Carmo (mul) 
|
| Okupo | |
| Okupo | fado-kantisto
|
Carlos Alberto do Carmo Almeida (n. en Lisbono la 21-an de decembro 1939, m. en Lisbono la 1-an de januaro 2021) estis portugala kantisto, kiu popularigis internacie la kantotipon fado.
Kariero
[redakti | redakti fonton]Li studis en Ĝenevo kaj en 1963 li iĝis administristo de la familia fadejo, nome O Faia, en la Bairro Alto de la portugala ĉefurbo. Lia arta kariero ekis en 1964, sed li jam estis registrinta diskojn estante nur naŭ-jara. Li reprezentis Portugalion en la 21a Eŭrovido-Kantokonkurso 1976, per la kanto Flor de verde pinho (bazita sur poemo de Manuel Alegre). Inter multaj aliaj, plej konataj kantoj liaj estas jenaj: Os putos, Um homem na cidade, Canoas do Tejo, Lisboa menina e moça, Duas lágrimas de orvalho kaj Bairro Alto. Li kantis portugale la kanton El drapaire de Joan Manuel Serrat, (O ferro velho adaptaĵo de la poeto Alexandre O'Neill), en sia disko Canoas do Tejo (LP Movieplay en 1972-CD en 1997) kaj en O melhor dos melhores - Carlos do Carmo (Tecla, 1992). Lia nomo estas inter la pioniroj de la nova portugala diskaro, ĉar lia disko Un homem no país estis la unu KD publikigita de artisto en Portugalio. José María Nóbrega akompanis lin per gitaro ekde antaŭ 36 jaroj.
Diskoj
[redakti | redakti fonton]- Fado em Tom Maior (1964)
- Não Se Morre de Saudade (1967)
- Carlos do Carmo (1970)
- No Curto-Circuito (1970)
- Canoas do Tejo (1972)
- Uma Canção para a Europa (1973)
- Por Morrer uma Andorinha (1973)
- Ao Vivo na Ópera de Frankfurt (Alte Oper Frankfurt) (1983)
- Fado Lisboa – An Evening at The "Faia" (kun Lucília do Carmo, 1974)
- Um Homem na Cidade (1977)
- Dez Fados Vividos (1978)
- Um Homem no País (1983)
- Um Homem no Mundo (1983)
- Mais do Que Amor É Amar (1986)
- Que Se Fez Homem de Cantar (1990)
- Ao Vivo no CCB (1999)
- Margens (1999)
- Nove fados e uma canção de amor (2002)
- Do Tempo do Vinil (2003)
- Ao Vivo – Coliseu dos Recreios – Lisboa (2004)
- A Arte e a Música de Carlos do Carmo (2006)
- À Noite (2007)
- Carlos do Carmo & Bernardo Sassetti (2010)
- Maria João Pires / Carlos do Carmo (kun Maria João Pires, 2012)
- Fado É Amor (2013)