Carmelo Bernaola

Carmelo Bernaola
Persona informo
Naskonomo	Carmelo Alonso Bernaola
Aliaj nomoj	Carmelo Bernaola
Naskiĝo	16-an de julio 1929 (1929-07-16) en Otxandio
Morto	5-an de junio 2002 (2002-06-05) (72-jaraĝa) en Madrido
Lingvoj	hispana
Ŝtataneco	Hispanio
Alma mater	Real Academia de España en Roma
Okupo
Okupo	komponisto • muzikisto
Verkoj	Verano azul Q5966216

Carmelo Alonso BERNAOLA estas hispana komponisto. (Oĉandio, Biskajo, 16-a de junio de 1929 — Madrido 5-a de junio de 2002). Membro de la nomita Generacio de la 51, estis unu de la plej elstaraj reprezentantoj de la hispana muziko de la dua duono de la 20a jarcento.

Li studis en Burgos, Madrido, Santiago de Compostela kaj Romo.

Li ricevis la Ormedalon de la Kinakademio de Hispanio en 2002.

Verkaro

Krom 82 filmomuzikoj por kino, la muziko komponita por teatro kaj televido —kiel tiu de la televidserio de Fernando Fernán Gómez El pícaro, la fama prezentomusiko de la programo de José Luis Balbín La clave kaj tiu de la serio Verano azul— kaj liaj komponaĵoj popularaj kiaj El cocherito leré, liaj plej ĉefaj verkoj estis la jenaj:

• 1955: Trío-Sonatina (Por hobojo, klarneto kaj fagoto); Capricho (Klarneto kaj piano); Muziko por blovokvinteto.
• 1956: Tres piezas para piano.
• 1957: Suite-divertimento (Piano y orquestal); Homenaje a Scarlatti (Piano kaj Orkestro); Cuarteto de cuerda número 1.
• 1958: Canción y danza (Piano).
• 1959: Cuatro piezas infantiles (Piano).
• 1960: Píccolo Concerto (Violono kaj kordinstrumentoj); Constantes (Por voĉo, 3 klarnetoj kaj perkutado).
• 1961: Superficie número 1 (ĉambromuziko); Sinfonetta Progresiva (Kordorkestro).
• 1962: Espacios variados; Superficie número 2 (Violonĉelo).
• 1963: Permutado (Violono kaj gitaro); Superficie número 4; Morfología sonora (Piano).
• 1964: Mixturas.
• 1965: Heterofonías.
• 1966: Episodio (Baso); Traza.
• 1967: Músicas de cámara.
• 1968: Continuo (Piano).
• 1969: Polifonías.
• 1970: Oda für Marisa.
• 1971: Relatividades.
• 1972: Impulsos; Argia ezta ikusten.
• 1974: Sinfonía en do; Negaciones de San Pedro (Baso kaj koruso); Presencia (Kordokvarteto kaj piano); Per due.
• 1976: Superposiciones variables.; Así; Tiempos (violonĉelo kaj piano); Pieza I.
• 1977: Achode (Kvinteto de klarneto).
• 1978: Villanesca; Entrada; Juegos.
• 1979: A mi aire; Qué familia; Superficie número 5 (Kontrabaso).
• 1980: Variantes combinadas (ĉambromuziko); Sinfonía número 2.; Galatea, Rocinante y Preciosa; Koankinteto; Variantes combinadas.
• 1981: Béla Bartók I; Tres piezas.
• 1984: Las siete palabras de Cristo en la Cruz.
• 1985: Variaciones concertantes (Espacios variados número 2).
• 1986: Nostálgico (Piano kaj orkestro).
• 1987: Perpétuo, cántico, final (Piano).
• 1988: El retablillo de Don Cristóbal; Per a Fráderic (Por trio).
• 1989: La Celestina (Baleto).
• 1990: Sinfonía número 3.
• 1992: Scherzo.
• 2001: Fantasías.