Carmen (opero)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Jorge
drama muzika verko
Aŭtoroj
Aŭtoro Georges Bizet
Lingvoj
Lingvo franca lingvo
Eldonado
Eldondato 19-a jarcento
Ĝenro Franca komika operoopero
Loko de rakonto Hispanio
vdr

Carmen estas kvarakta opero de Georges Bizet, kun libreto de Henri Meilhac kaj Ludovic Halevy laŭ la samtitola novelo de Prosper Mérimée prapremierita en 3-an de marto 1875.

Galli-Marié kiel Carmen

Temo[redakti | redakti fonton]

La rakonto okazas en Sevilo ĉirkaŭ 1820.

Unua akto[redakti | redakti fonton]

Karmena estas batalinta cigaristino arestita de la kaporalo Don Jose . Li estas fianĉo de Miĥaela, sed enamiĝas je Karmena kaj lasas ŝin eskapi post ŝi rendevuis lin.

Dua akto[redakti | redakti fonton]

Don José, ĵus liberigita el malliberejo kie li estis pro la eskapo de Karmen', alvenas en la trinkejo kie ŝi rendevuis lin. En la trinkejo estas la leŭtenanto Zunjiga kiu amindumas Karmen-on. La du homoj ekduelas kiam ekvenanta kontrabandaro apartigas ilin. La regimento de Don José retretante foriras kaj li fuĝas kun la kontrabandaro kaj Karmen.

Tria akto[redakti | redakti fonton]

En la kontrabandara montara rifuĝejo Karmena jam laciĝas de Don Jose, kies fianĉino alvenas por informi lin pri lia mortanta patrino. La toreisto Escamiljo rendevuas Karmenon al la proksima Sevila toreado.

Kvara akto[redakti | redakti fonton]

En Sevilo, la toreado iĝas la triumfo de Escamiljo kiu aperas je la brakoj de Karmena. Alvenas Don Jose kiu petas al Karmena reveni kun li. Ŝi lin forpuŝas, kaj Don Jose ŝin mortigas.

Graveco[redakti | redakti fonton]

Karmen' estas la plej fama el la francaj operoj, kaj la plej ludita el ĉiuj operoj.

Karmen' situas inter la opereto kaj la tragedio, enhavanta ĉion kio estas ŝatata de la ĝenerala publiko: ĝojaj ritmoj, dancaj muzikoj, facile memoreblaj arioj, k.t.p. Sed tiu leĝereco estas subtenita de serioza temo pri pasia tragedio kiun nur morto solvos, kaj stila, pentranta bone komponita muziko. Carmen proksimiĝas al variaj ĝenroj sen inkludiĝi al neniu. Eble tio estas la fonto de ĝia sukceso.

Simboleco[redakti | redakti fonton]

De Romantikismo, Carmen, Don Juan, kaj Don Kiĥoto estas simboluloj de la nacia karaktero de hispanoj.


En Esperanto[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]