Castrillo de Duero

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Castrillo de Duero
municipo en Hispanio
Administrado
Poŝtkodo 47318
Demografio
Loĝantaro 130  (2023) [+]
Loĝdenso 5 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 41° 35′ N, 4° 1′ U (mapo)41.575555555556-4.0141666666667Koordinatoj: 41° 35′ N, 4° 1′ U (mapo) [+]
Alto 818 m [+]
Areo 25,77 km² (2 577 ha) [+]
Castrillo de Duero (Provinco Valadolido)
Castrillo de Duero (Provinco Valadolido)
DEC
Castrillo de Duero
Castrillo de Duero
Situo de Castrillo de Duero
Castrillo de Duero (Hispanio)
Castrillo de Duero (Hispanio)
DEC
Castrillo de Duero
Castrillo de Duero
Situo de Castrillo de Duero

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Castrillo de Duero [+]
vdr

Castrillo de Duero [kasTRIljo deDŬEro] estas municipo en la sudoriento de la provinco Valadolido, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al komarko Campo de Peñafiel (Kamparo de Peñafiel) en la sudoriento de la provinco. La loknomo Castrillo de Duero estas etimologie komprenebla kiel Kasteleto de Doŭro.

Castrillo de Duero en la provinco Valadolido.
La Campo de Peñafiel de la provinco Valadolido, malhelblue, sudoriente.
Preĝejo.

Geografio[redakti | redakti fonton]

Ĝia municipa teritorio okupas totalan areon de 25,77 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 103 loĝantojn. Ĝi perdis loĝantojn dum la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj, kiel ja okazis en multaj loĝlokoj de la regiono, fakte 140 el 1991.

Ĝi distas 66 km de Valadolido, provinca ĉefurbo kaj limas kun municipoj Torrescárcela, Cogeces del Monte kaj Campaspero, norde de Cuéllar. Ĝia municipa teritorio estas sur deklivo al la rojo Botijas [boTIĥas] inter Olmos de Peñafiel kaj Cuevas de Provanco.

Historio[redakti | redakti fonton]

La areo apartenis unue al la Regno Leono kaj poste al la Regno Kastilio. En Mezepoko okazis reloĝado.

Aktualo[redakti | redakti fonton]

Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj, vitejoj, legomoj kaj terpomoj) kaj brutobredado (ŝafoj) kaj rilata komercado. Lastatempe kultura kaj rura turismo ekgravis (popola arkitekturo, historia heredo, piedirado).

De la historia pasinteco restis vizitindaj vidindaĵoj el kiuj menciindas la preĝejo de Sankta Maria de la 16-a jarcento, romiaj restaĵoj kaj la Palaco de Bocos (nun ne vizitebla). Aparta kuriozaĵo estas la Muzeo pri El Empecinado, loka gravulo.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Notoj[redakti | redakti fonton]