Clotilde Reiss
| Clotilde Reiss | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 31-an de julio 1985 (38-jaraĝa) en Parizo |
| Lingvoj | franca |
| Ŝtataneco | Francio |
| Alma mater | Sciences Po Lille • Nacia instituto pri orientaj lingvoj kaj civilizacioj |
Clotilde REISS (naskiĝis la 31-an de julio 1985) estas franca studentino, enkarcerigita en Irano, en malliberejo de Evin (norde de Teherano)[1] de la 1-a de julio 2009 ĝis la 16-an de aŭgusto 2009[2]. Poste atendante juĝ-verdikton kaj post pago de kaŭcio, al ŝi estis permesite loĝi en ambasadejo de Francio en Teherano. Posedante magistrecon (nomatan "master") de IEP (Instituto de Politikaj Studoj) de Lille, ŝi instruis en Esfahano kaj verkis doktoran tezon pri instruado de historio kaj geografio en la iranaj lernejoj. Ŝi flue parolas la persan lingvon dank'al sia irana infanvartistino.
La akuzo baziĝis sur fotoj faritaj dum manifestacio en Esfahano, tamen nenio pruvas, ke ŝi implikiĝis en prostesta movado lanĉita de iranaj studentoj post oficiala reelekto de antaŭa irana prezidanto Mahmud Ahmadineĵad.
Forta mobiliziĝo stariĝis en Francio por ties liberigo: grupoj en Facebook, starpunkto de prezidanto Nicolas Sarkozy favore al ŝi, kaj kompreneble ago de diplomatoj en ambasado de Francio en Teherano por ekkontakti la junan virinon. Ambasadoro de Francio en Teherano, Bernard Poletti vizitis ŝin la 9-an de julio 2009[3]. Ŝi estis kunvokita la 8-an de aŭgusto 2009 al tribunalo de Teherano[4] kune kun aliaj supozitaj protestantoj[5].
Dum la proceso, ŝi «konfesis» partoprenon al manifestacioj de 15-a kaj 17-a de junio en Esfahano, kaj redaktadon de raporto pri tiuj manifestacioj destinita al superulo de IFRI (Franca institudo de priserĉo en Irano), kiu dependas de kultura servo de ambasado de Francio. Ŝi ankaŭ agnoskis redaktadon pasinte, kadre de staĝo en Commissariat à l'énergie atomique (Komisarejo al atoma energio), kie laboras ŝia patro, de raporto pri «politikuloj en Irano lige al nuklea energio», tamen precizigante ke ŝi uzis «artikolojn kaj informojn, kiujn oni trovas en la Interreto»[6].
Antaŭ sia enkarcerigo, Clotilde Reiss jam estis malhelpata dum pluraj monatoj fare de iranaj aŭtoritatoj. En marto 2009, unu monaton post sia alveno, laŭ proceduro, ŝi transdonis sian pasporton al iranaj aŭtoritatoj por renovigi sian vizon. Tiu vizo ne estis redonita al ŝi, ĉar la ministerio pri laboro akuzis ŝin pri nigra laborado dum ŝia antaŭ restado en Irano. Ŝi estis kondamnita al monpuno de tri milionoj da tomanoj, t.e. ĉ. 2000 eŭroj[7].
Post la juĝado de la 15-a de majo 2010, Clotilde Reiss estis liberigita kontraŭ monpuno de 285,000 dolaroj, pagitaj de ŝia advokato dum la mateno[8]. La anonco pri ŝia liberigo fare de ŝia advokato estis rapide dissendita de la gazetaro, kaj ŝia reveno al Francio okazis la 16-an de majo 2010[9].
Internaj ligiloj[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Web Retejo de la subtena komitato
- Blogo por subteni Clotilde Reiss [1] kaj [2] france
- Retejo subtenanta la liberigon de Clotilde Reiss, kaj komentoj pri la kazo de Reiss Arkivigite je 2009-11-09 per la retarkivo Wayback Machine france
Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ «Clotilde Reiss amantino de Irano enkarcerigita en Teherano», 20minutes.fr, 7-a de julio 2009.
- ↑ «Clotilde Reiss eliris el malliberejo» Arkivigite je 2009-08-17 per la retarkivo Wayback Machine, Libération.fr, 16-a de aŭgusto 2009.
- ↑ «Irano: vizito de ambasadoro de Francio al Clotilde Reiss» Arkivigite je 2009-07-21 per la retarkivo Wayback Machine, France Info, 9-a de julio 2009
- ↑ Clotilde Reiss sur benko de akuzitoj, lefigaro.fr, 8-a de aŭgusto 2009.
- ↑ «Irano: ĉefo de opozicio denuncas seksperfortojn de manifestaciantoj en malliberejo», depeŝo AFP, 8-a de aŭgusto 2009
- ↑ «Irano celas fremdajn landojn por pli bone reprezalii»[rompita ligilo], Libération 10-a de aŭgusto 2009.
- ↑ « Clotilde Reiss était importunée depuis plusieurs mois en Iran », La Croix, 8 julio 2009.
- ↑ «L'affaire est finie», Le Point, 15 majo 2010.
- ↑ Le Nouvel Obs[rompita ligilo], konsultita la 15 majo 2010.
| ||||||||
