Flavbrida mutuo
 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 masklo
 ino, ĉe la Filadelfia Bestoĝardeno, Usono
| ||||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Crax daubentoni (G.R. Gray, 1867) | ||||||||||||||||
| Konserva statuso | ||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||||
La Flavbrida mutuo aŭ Flavbrida kraco (Crax daubentoni) estas granda specio de birdo de la familio de Kracedoj, troviĝanta en arbaroj kaj ĝangaloj de Kolombio kaj Venezuelo ĝis 850m super marnivelo.
Aspekto[redakti | redakti fonton]
Ties plej rimarkindaj trajtoj estas ties kresto, komponita el krispaj plumoj kiuj kurbiĝas antaŭen, kaj la karneca karunklo brilflava ĉe la bekobazo. Inoj malhavas tiun karnecan flavan karunklon, sed pri la resto similas al la masklo en la plumaro, ĝenerale nigra kun blankaj kloakareo kaj vostopinto. La kruroj estas bluecnigrecaj. La plenkreskulo estas 84-92.5 cm longa[1] kaj pezas ĉirkaŭ 2–3 kg.[2]
Kutimaro[redakti | redakti fonton]
Ili manĝas ĉefe surgrunde, sed flugas alte en arboj kaze de minaco. Ili manĝas fruktojn, foliojn, semojn, kaj malgrandajn animalojn.
Malkiel plej aliaj kokoformaj birdoj, tiuj mutuoj nestumas for el la grundo, kaj ambaŭ seksoj helpas al la nestokonstruado. La ino demetas 2 ovojn – malmulte kompare kun ovokvantoj de multaj surgrundonestumantaj kokobirdoj. Somere ili ariĝas en grandaj grupoj de ĝis 100 individuoj, ĉe akvejoj. Ili nestumas dum la pluvepoko.[3]
Subspecioj[redakti | redakti fonton]
Oni ne konas subspeciojn.[4]
Bildaro[redakti | redakti fonton]
-
Ino -
Ino -
Ino -
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2008-05-12. Alirita 2014-01-12.
- ↑ Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2016-03-03. Alirita 2014-01-12.
- ↑ Rodríguez Mahecha, J.V., Hughes, N., Nieto, O. & Franco, A.M. (2005). Paujiles, Pavones, Pavas & Guacharacas, p. 53. Bogotá: Conservación Internacional.
- ↑ Clements, J. F. 2007. The Clements Checklist of Birds of the World, 6th Edition. Cornell University Press. Elŝutebla el Cornell Lab of Ornithology
| ||||||||||||||||||