DX-ekspedicio
DX-ekspedicio estas ekspedicio al konsiderita ekzotika loko fare de radioamatoraj operatoroj, eble pro sia malproksimeco, alirlimigoj aŭ simple ĉar ekzistas tre malmultaj aktivaj radioamatoroj en tiu loko. Tiu loko povus esti insulo, lando aŭ eĉ speciala punkto sur geografia krado. La celo estas fari kiel eble plej multajn kontaktojn (QSO), , fari longdistancajn kontaktojn (DX), aktivigi foran regionon aŭ landon ktp.
Historio[redakti | redakti fonton]
Frua DX-ekspedicio estis simple esploraj kaj geografiaj ekspedicioj en la malfruaj 1920-aj jaroj kaj 1930-aj jaroj, en kiujn unu aŭ pluraj radioamatoroj partoprenis por disponigi longdistancan komunikadon. En la sama tempo ili komunikiĝis kun radioamatoroj, kiuj volis kontakti novan landon. Plej rimarkinda estas la sudpolusaj ekspedicioj de admiralo Byrd. Alia ekzemplo estas la vojaĝo de la skuno Kaimiloa, kiu vojaĝis tra la Sudpacifiko en 1924. Dum la riĉaj posedantoj de la ŝipo ĝuis la insulojn, la radioamatoro daŭre fari kontaktojn kaj sendis konfirmkartojn al eksperimentantoj el Usono.
La partopreno de radioamatoroj en geografiaj ekspedicioj estis rekomencita post la 2-a Mondmilito, ekz. la partopreno de Bob Leo, W6PBV, en la Gatti-Hallicrafters ekspedicio en Afriko de 1948. La plej nekutima ekspedicio al lokdependeco en amatora radio por komunikadoj estis tiu de Kon-Tiki organizita fare de Thor Heyerdahl en 1947, kiu uzis la voksignon LI2B.
La agado de diligenta DX-ekspedicioj estis iniciatita de ARRL prezidanto Robert W. Denniston, W0DX. La 1948 DX-ekspedicio de Mr. Denniston, kun voksigno VP7NG, estis al Bahamoj kaj estis nomita "Gon-Waki" honore al Thor Heyerdahl pro la "Kon-Tiki" ekspedicio de la antaŭa jaro.
DX-ekspedicio kaj premioj[redakti | redakti fonton]
DX-ekspedicioj estas planitaj kaj organizitaj por helpi al radioamatoroj, kiuj devas kontakti tiun areon por akiri radioamatoran diplomon. Ekzistas pluraj premioj sponsoritaj de diversaj organizoj bazitaj sur kontaktado de multaj malsamaj landoj. Eble la plej fama el tiuj estas la DX Century Club (DXCC) premio sponsorita de la ARRL. La baznivelo de tiu premio implikas kontakti kaj konfirmi 100 apartajn geografiajn unuojn (radiolandojn), kutime landojn, laŭ difino de la ARRL.
Ekzistas nuntempe ĉirkaŭ 340 apartaj unuoj rekonitaj por premioj. "Unuo" por tiaj celoj estas ajna loko kiu estas aŭ saĝe aparta aŭ fizike malproksima (aŭ ambaŭ) de aliaj jurisdikcioj/lokoj. Ekzemple, eĉ se Alasko kaj Havajo estas parto de Usono, ili estas apartaj DX-unuoj (fizike apartaj). Malgrandaj landoj, eĉ ĉirkaŭitaj de pli grandaj, kiel ekzemple la Vatikano, nombras. Aliaj unuoj inkludas internaciajn organizojn kiel ekzemple la Internacia Telekomunika Unio kaj la Unuiĝintaj Nacioj. Tiuj estas ene de iliaj gastigantaj landoj sed havas apartajn ITU-prefiksojn. Finfine, kelkaj areoj de historia aŭ aparta statuso estis inkluditaj, kiel ekzemple Sardio, la Malta Ordeno, Antarkto, kaj Okcidenta Saharo.
Aliaj DX-ekspedicioj estis fokusitaj sur operacio ekde insuloj kun malgrandaj aŭ neniuj lokaj radioamatoroj. La Insuloj en la Aero (IOTA) aljuĝas diplomojn, ĝi estas sponsorita de la Radio Society of Great Britain (RSGB).
Lokoj[redakti | redakti fonton]
Multaj DX-ekspedicioj okazas en lokoj kun adekvata aliro ĝis potenco kaj provizoj, ofte kie la lando havas malgrandan loĝantan radioamatoran komunumon aŭ kie licenco ne estas malfacile akirebla. Multaj karibaj kaj pacifikinsulaj nacioj, same kiel eŭropaj mikroŝtatoj, havas tre malgrandajn kvanton da radioamatoroj sed havas hotelojn, fidindan elektron, provizojn kaj facile akireblas permeson por radioamatora kelksemajna licenso. Tial, tiuj ŝtatoj estas regule aktivigitaj de radioamatoroj ofte en kombinaĵo kun familiaj ferioj.
Aliaj jurisdikcioj prenas pli rigoran vidon de individua aliro al komunika ekipaĵo kaj estas raraj ĉar tre malmultaj radioamatoroj estas aprobitaj en tiuj landoj kaj vizitantoj trovas ĝin malfacila aŭ malakirebla permesiloj aŭ importi radioamatorajn ekipaĵojn estas komplekse. Ekzemploj inkludas Nord-Koreion, Athos kaj Jemenon.
Kelkaj lokoj ankaŭ estas maloftaj pro sia ekstrema nealirebleco ekzemploj inkludas Peter I-Insulon, Kampbelinsulon, Klipertonon, Navasan Insulon aŭ Desechean Insulon. Kiam radioamatoroj vojaĝas al malproksimaj lokoj ili unue devas akiri permeson de la politika institucio, kiu regas tiun areon. Eĉ en landoj kiel ekzemple Usono, tiun permeson povas esti malfacile akirebla.
Post kiam elsendpermeso estas certigita, tiam transportado devas esti aranĝita. Tio povas esti kaj multekosta kaj danĝera. Kelkaj lokoj estas koralruĝaj atoloj, kiuj preskaŭ subakviĝis pro fluso, kiel ekzemple Scarborough Reef, aliaj estas subpolusaj insuloj kun malfavoraj klimatoj kiel ekzemple Peter I-Insulo. La radioamatoro ankaŭ devas prizorgi la bazajn necesaĵojn kiel ekzemple manĝaĵo, akvo kaj elektro.
Ekipaĵo kaj operacio[redakti | redakti fonton]
Aldone al licencaj kaj supervivtemoj, partoprenantoj de DX-ekspedicioj dediĉas multe da atento al la radioekipaĵoj, kiujn ili uzas.
En ekstreme malofta loko por populara diplomoj kiel DXCC, centoj da stacioj povas esti samtempe en la sama frekvenco de la DX-ekspedicio (konatan kiel “amasiĝo” angle pile-up). Tial ekspedicianoj planos uzi altan potencon (QRO) kaj akiri efikajn antenojn en kiel eble plej multaj radioamatoraj bendoj, por atingi laŭtan signalon tutmonde kaj daŭrigi kontrolon de la neeviteblaj amasiĝoj, kiuj okazas. Radioamatoroj ankaŭ povas ricevi kaj elsendi sur malsamaj frekvencoj, nomata dividita operacio (split), por esti aŭditaj de malproksimaj stacioj sen interfero de sia signalo. Tio ankaŭ povas kontribui facile fari grandan nombron de kontaktoj (QSO) kun partoj de la planedo, kiuj havas malfavoran propagiĝon, ekzemple por tiuj, kiu situas eble en regiono de la Tero, kiu estas diametre kontraŭa al ĝi (sia antipoda punkto). Ekzemploj estus la Centra Pacifiko de Eŭropo aŭ la Karibio de Japanio.
Por pli malgrandaj operacioj al malproksimaj lokoj, pli malgrandaj radioj, kiuj funkcias pere de 12 Voltojn/DC, kiuj estas pli facile transportitaj estas preferitaj super pli grandaj kaj pli malfacile transporteblaj ekipaĵoj. Tamen generatoroj estas kutime uzitaj pro la potencpostuloj por postamplifiloj kaj la facileco de benzinuzado kontraŭ reŝarĝado de baterioj.
Kiam la individuo aŭ grupo alvenas en la cellokon ili devas starigi sian stacion kaj elsendi kiel eble plej rapide. DX-ekspedicioj estas kutime grupaj ĉar tio faciligas fari multajn kontaktojn. Senĉesaj operacioj sur multaj radioamatoraj bendoj samtempe estas kutimaj foje eĉ en ĉiuj HF bendoj. La uzo de la Interreto kaj tuja alŝuto de taglirboj (kiuj ebligas rapidan konfirmon de kontaktoj) kaj posta QSL-karata konfirmo (formala konfirmo) igas la procezon iom pli facila.
Operacioj dum ferioj ekde lokoj kie ekzistas malmultaj loĝantaj radioamatoroj ofte estas pli malstreĉitaj. Tamen la radioamatoro klopodos fari kiel eble plej multajn kontaktojn dum la malmulta disponebla tempo, kun la rezulto ke kontaktoj ofte estas ekstreme mallongaj, limigitaj nur al interŝanĝo de voksignoj kaj SRT signalraportoj.
Konkursoj[redakti | redakti fonton]
Multaj DX-ekspedicioj estas organizitaj ĉirkaŭ diversaj radioamatoraj konkursoj, kiuj okazas dum la tuta jaro. Tio ofte estas farita tiel ke la DX-ekspedicia stacio povas akiri avantaĝon en konkursoj kaj maksimumigi la nombron da kontaktoj, kiujn ili faras dum la DX-ekspedicio, ĉar la bendoj estas la pli aktivaj dum konkursoj.
DX-ekspedicioj kun la plej multaj kontaktoj[redakti | redakti fonton]
En oktobro 2011, la T32C Kiritimati (Kristnaskinsulo, orienta Kiribato) DX-ekspedicio, faris 213 169 kontaktojn. Tio rompis la rekordon de februaro 2008 de la Ducie Insulo (Pitcairn-grupo) DX-ekspedicio, kiu faris 183 686 kontaktojn sub la voksigno VP6DX. Tio siavice rompis la antaŭan rekordon de 168 000 kontaktoj en 2001 de D68C de la Galawa Stranda Hotelo sur la Komoroj insulo de Granda Komoro. La ekskurseto de januaro 2012 al Malpelo Island enretigis 195 625 kontaktojn.
Rimarkindaj DX-ekspedicio[redakti | redakti fonton]
- 2016 – VKØEK – Cordell ekspedicio al Heard Island. Kombino kun scienca ekspedicio.[1]
- 2015 - K1N - KP1-5 ekspedicio al Navasa Insulo, [2] la numero 1 el la plej serĉataj DXCC radiolandoj laŭ ClubLog.net.
- 2014 - FT5XM - DX-ekspedicio al Amsterdam Island[3]
- 2013 - TX5K - DX-ekspedicio 2013 al Klipertono,[4] super 113000 QSOoj, 47 EME kontaktoj.
- 2012 - ZL9HR - Hellenic Amateur Radio Association de Aŭstralio 2012 al Campbell Island, Nov-Zelando,[5]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ https://vk0ek.org/
- ↑ Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2015-02-10. Alirita 2019-07-24.
- ↑ Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2019-02-07. Alirita 2021-08-11.
- ↑ http://www.tx5k.org/
- ↑ http://www.zl9hr.com/
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- DX-World
- DX News
- Mega DXpeditions Honor Roll laŭ Germana DX fondaĵo (GDXF)]
- N0HR.com venontaj dx-ekspedicioj
| ||||||||||||||||||||||