Dangerous Liaisons
| Dangerous Liaisons | |
|---|---|
Oskar-premiito 
| |
| filmo | |
| Originala titolo | Dangerous Liaisons |
| Originala lingvo | angla lingvo |
| Kina aperdato | 11 dec. 1988, 21 dec. 1988, 21 dec. 1988, 31 dec. 1988, 24 feb. 1989, 3 mar. 1989, 9 mar. 1989, 10 mar. 1989, 17 mar. 1989, 22 mar. 1989, 23 mar. 1989, 24 mar. 1989, 20 mar. 1989, 7 apr. 1989, 8 apr. 1989, 13 apr. 1989, 3 maj. 1989, 1 jun. 1989 |
| Ĝenro | amafera filmo, drama filmo, erotika filmo, filmo bazita sur romano |
| Kameraado | Philippe Rousselot |
| Reĝisoro(j) | Stephen Frears |
| Produktisto(j) | Hank Moonjean • Christopher Hampton • Norma Heyman |
| Scenaro | Christopher Hampton • Pierre Choderlos de Laclos |
| Filmita en | Q83715730 • Château de Champs-sur-Marne • Château de Neuville • Kastelo de Vincennes • Hôtel de Sully |
| Loko de rakonto | Parizo |
| Muziko de | George Fenton |
| Rolantoj | Glenn Close • John Malkovich • Michelle Pfeiffer • Uma Thurman • Keanu Reeves • Swoosie Kurtz • Mildred Natwick • Laura Benson • Peter Capaldi • Joe Sheridan • Valerie Gogan • Joe Sheridan • François Montagut |
| Produktinta firmao | Lorimar Television |
| Honorigoj | Premio César por la Plej Bona Fremda Filmo • Akademia Premio por la Plej Bona Neoriginala Scenaro • Akademia Premio por la Plej Bona Kostumfasonado • Akademia Premio por la Plej Bona Ensceniga Fasonado • National Board of Review: Top Ten Films • BAFTA Award for Best Actress in a Supporting Role • BAFTA Award for Best Screenplay • Writers Guild of America Award for Best Adapted Screenplay |
| IMDb | |
Dangerous Liaisons estas usona historieca amafera filmo de 1988 reĝisorita de Stephen Frears laŭ scenaro de Christopher Hampton, bazita sur lia propra teatraĵo de 1985 nome Les Liaisons Dangereuses, siavice adaptaĵo el la franclingva verko de 1782 samnoma, Les liaisons dangereuses de Pierre Choderlos de Laclos.[1] En ĝi stelulas Glenn Close, John Malkovich, Michelle Pfeiffer, Uma Thurman, Swoosie Kurtz, Mildred Natwick, Peter Capaldi kaj Keanu Reeves.
Ĝi ricevis sep nomumojn al Oskar-premioj, inklude tiun por la plej Bona Filmo, kaj ricevis tri nome: por la Plej Bona Adaptita Scenlro, por la Plej Bona Vestodezajno kaj por la Plej Bona Produktordezajno.[2]
Intrigo
[redakti | redakti fonton]En antaŭrevolucia Parizo, la markizino de Merteuil konspiras venĝon kontraŭ sia eks-amanto, la grafo de Bastide, kiu ĵus finis ilian rilaton. Por trankviligi ŝian vunditan fierecon kaj embarasi Bastide, ŝi serĉas aranĝi la delogon kaj malhonoron de lia juna virga fianĉino, Cécile de Volanges, kiu estis nur lastatempe prezentita al socio post pasigado de ŝiaj formadaj jaroj en la ŝirmejo de monaĥinejo.
Merteuil alvokas la simile senprincipan vicgrafon de Valmont, alia sia eks-amanto, por ke li realigi la fifaron. Valmont malakceptas ĉar li konspiras por delogi Madame de Tourvel, la devote religieman edzinon de parlamentano kaj nuna gasto de la onklino de Valmont, Madame de Rosemonde. Amuzita kaj nekredema ĉe la fiereco de Valmont, Merteuil altigas la peton: se Valmont iel sukcesos delogi Tourvel kaj povas provizi skriban pruvon, Merteuil dormos kun li. Neniam rifuzant defion, Valmont akceptas.
Tourvel rifuzas ĉiujn proponojn de Valmont. Serĉante levilforton, li instrukcias sian paĝon Azolan delogi la domservistinon de Tourvel, Julie, kaj akiri aliron al la privata korespondado de Tourvel. Unu el la leteroj kaptitaj estas de la patrino de Cécile kaj kuzino de Merteuil, sinjorino de Volanges, avertante Tourvel, ke Valmont estas malbonvola kaj nefidinda. Valmont solvas por delogi Cécile kiel venĝo pro la preciza denunco de ŝia patrino kontraŭ li. Ĉe operejo, Cécile renkontas la ĉarman kaj belan kavaliron Raphael Danceny, kiu iĝas ŝia muzikinstruisto. Ili enamiĝas al kaĵolado de Merteuil, kiu scias ke Danceny, kiel nobelo de malpli alta rango, naiva, juna, kaj ne precipe riĉa, neniam povas kvalifiki kiel bonafida svatanto.
Valmont akiras aliron al la dormoĉambro de Cécile pro preteksto kaj sekse atakas ŝin. Ĉar ŝi petegas lin foriri, li ĉantaĝas ŝin en prirezignado de fizika rezisto, kaj la sceno finiĝas. Laŭ preteksto de malsano, Cécile restas ŝlosita en siaj ĉambroj, rifuzante ĉiujn vizitantojn. Koncernita sinjorino de Volanges petas al Merteuil paroli al Cécile; Cécile fidas al Merteuil, naive supozante ke ŝi havas la plej bonajn interesojn de Cécile kore. Merteuil konsilas Cécile bonvenigi la progresojn de Valmont; ŝi diras, ke junulinoj devus utiligi ĉiujn amantojn, kiujn ili povas akiri en socio tiel subprema kaj malestima de virinoj. La rezulto estas rilato "lernanto-instruisto"; tage, Cécile estas svatita fare de Danceny, kaj ĉiun nokton, ŝi ricevas seksan "lecionon" de Valmont. Merteuil komencas amaferon kun Danceny.
Post nokto en la lito de Valmont, Cécile abortas sian nenaskitan infanon. Dume, Valmont gajnis la koron de Tourvel, sed je kosto: la dumviva fraŭla trompisto enamiĝas. En konvulsio de ĵaluzo, Merteuil mokas Valmont kaj rifuzas honori la plenumon de ilia interkonsento se Valmont ne rompas tuje disde Tourvel. Valmont subite abandonas Tourvel kun konciza senkulpigo, laŭ propono fare de Merteuil: "Ĝi estas preter mia kontrolo." Superfortita pro funebro kaj honto, Tourvel retiriĝas al monaĥejo, kie ŝia sano plimalboniĝas rapide.
Malgraŭ la rompo, Merteuil daŭre rifuzas honori la interkonsenton kaj, pro provoko fare de Valmont, deklaras "militon". Ŝi informas Danceny, ke Valmont amoris kun Cécile. Danceny defias Valmont al duelo, kiu rezultas en io, ke ĉi-lasta libervole renkontas la glavon de Danceny. Kun sia forvelkanta spiro, Valmont petas al Danceny komuniki al Tourvel siajn verajn sentojn por ŝi; li ankaŭ avertas Danceny pri Meurteuil kaj donas al li sian kolekton de intimaj leteroj de ŝi kiel pruvo de la vereco de liaj avertoj. Valmont rakontas al Danceny cirkuligi ilin post kiam li legis ilin.
Post aŭdado de la mesaĝo de Valmont el Danceny, Tourvel mortas. Dume, sekvante la morton de Valmont, Merteuil sinkas en frenezon kaj doloron. Poste, ŝi partoprenas spektaklon ĉe la operejo sed foriras fifajfita fare de siaj iamaj amikoj kaj sikofantoj, implicante ke la tuta Parizo ekkonis la plenan gamon da ŝiaj kabaloj kaj depredadojn pro la cirkulado fare de Danceny de la leteroj.
Geaktoraro kaj roluloj
[redakti | redakti fonton]- Glenn Close kiel Markizino de Merteuil
- John Malkovich kiel Vicgrafo de Valmont
- Michelle Pfeiffer kiel Madame de Tourvel
- Uma Thurman kiel Cécile de Volanges
- Swoosie Kurtz kiel Madame de Volanges, patrino de Cécile kaj kuzino de Merteuil
- Keanu Reeves kiel Le Chevalier Danceny, amanto de Cécile
- Mildred Natwick kiel Madame de Rosemonde, onklino de Valmont
- Peter Capaldi kiel Azolan, servisto de Valmont
- Valerie Gogan kiel Julie, servistino de Madame de Tourvel
- Laura Benson kiel Émilie, korteganino
- Joe Sheridan kiel Georges, servisto de Madame de Tourvel
- Joanna Pavlis kiel Adèle, servistino de Madame de Rosemonde
- Harry Jones kiel Monsieur Armand
- François Montagut kiel Belleroche, amanto de Merteuil
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Stephen Frears. Arkivita el la originalo je 16a de Novembro, 2009. Alirita 2009-11-09 .
- ↑ The 61st Academy Awards (1989) Nominees and Winners. oscars.org. Arkivita el la originalo je 6a de Julio, 2011. Alirita 2011-07-31 .