Daniel Burnham
| Daniel Burnham | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Persona informo | |||||
| Daniel Burnham | |||||
| Naskiĝo | 4-an de septembro 1846 en Henderson | ||||
| Morto | 1-an de junio 1912 (65-jaraĝa) en Heidelberg | ||||
| Mortis pro | naturaj kialoj | ||||
| Mortis per | venenado per manĝaĵo | ||||
| Tombo | Graceland Cemetery (en) | ||||
| Religio | General Church of the New Jerusalem vd | ||||
| Lingvoj | angla vd | ||||
| Ŝtataneco | Usono | ||||
| Familio | |||||
| Patro | Edwin Burnham (en) | ||||
| Patrino | Elizabeth Burnham (mul) | ||||
| Edz(in)o | Margaret Burnham (en) | ||||
| Infanoj | Hubert Burnham (mul) | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | arkitekto verkisto urbanizisto | ||||
| Laborkampo | arkitekturo | ||||
| Verkado | |||||
| Verkoj | Stacidomo Vaŝingtono Unuiĝa ❦ konstruaĵo Flatiron ❦ Reliance Building ❦ Ellicott Square Building ❦ Filene's Department Store vd | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Daniel Hudson BURNHAM (4-a de septembro 1846 - 1-a de junio 1912) estis usona arkitekto kaj urba dezajnisto. Subtenanto de la Beaux-Arts-movado, li eble estis "la plej sukcesa potencperanto, kiun la usona arkitektura profesio iam produktis."[1]
Sukcesa arkitekto de Ĉikago, li estis elektita kiel Direktoro de Laboroj por la Monda Kolumba Ekspozicio de 1892–93, familiare nomata "La Blanka Urbo". Li havis elstarajn rolojn en la kreado de ĝeneralaj planoj por la disvolviĝo de kelkaj urboj, inkluzive de la Plano de Ĉikago, kaj planoj por Manilo, Bagjo kaj la centro de Vaŝingtono. Li ankaŭ desegnis plurajn famajn konstruaĵojn, kiel kelkaj rimarkindaj nubskrapuloj en Ĉikago, la Flatiron Building de triangula formo en Novjorko,[2] la Union Station Washington en Vaŝingtono, la grandmagazeno Selfridges de Londono, kaj la Merchants Exchange de San-Francisko.
Kvankam plej bone konata pro siaj nubskrapuloj, urboplanado, kaj pro la Blanka Urbo, preskaŭ triono de la tuta produktado de Burnham - 1.37 milionoj da kvadrataj metroj - konsistis el konstruaĵoj por butikumado.[3]
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Goldberger, Paul (2a de Marto, 2009). "Toddlin' Town". The New Yorker (publikigita la 9an de Marto, 2009). Alirita la 2an de Majo, 2020.
- ↑ Grace and Seriousness in the Flatiron Building and Ourselves. Aesthetic Realism Looks at NYC, p. 1–4. Aesthetic Realism Fondaĵo (2008). Arkivita el la originalo je 2022-10-09.
- ↑ Graham, Wade (2016) Dream Cities: Seven Urban Ideas That Shape the World New York: Harper Perennial. p.207 (ISBN 978-0-06-219632-3)
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Alexiou, Alice Sparberg (2010). The Flatiron: The New York Landmark and the Incomparable City that Arose With It. New York: Thomas Dunne/St. Martin's Press. p. 59. ISBN 978-0-312-38468-5.
- Brown, Lance Jay; Dixon, David & Gillham, Oliver (21a de Junio, 2014). Urban Design for an Urban Century: Shaping More Livable, Equitable, and Resilient Cities (2a eld.). Hoboken, New Jersey: Wiley. ISBN 978-1-118-45363-6.
- Burnham, Daniel H. kaj Bennett, Edward H. (1910) Plan of Chicago, Chicago: The Commercial Club
- "Daniel Burnham". Chicago Landmarks. Arkivita el la originalo la 10an de Oktobro, 2004. Alirita la 21an de Septembro, 2004.
- Jameson, D. "Daniel Hudson Burnham". Artists Represented. Arkivita el la originalo la 16an de Decembro, 2005. Alirita la 14an de Decembro, 2005.
- Larson, Erik (2003). The Devil in the White City: Murder, Magic and Madness at the Fair that Changed America. New York, New York: Crown Publishers. ISBN 0-609-60844-4.
- Moore, Charles (1921). "XXV "Closing in 1911–1912"". Daniel H. Burnham, Architect, Planner of Cities, Volume 2. Boston, Massachusetts: Houghton Mifflin. p. 1921.
- Stolze, Greg (Februaro 2002). Unknown Armies. St Paul, Minneapolis: Atlas Games. ISBN 1-58978-013-2.
- "Daniel Hudson Burnham". Chicago Stories. Arkivita el la originalo la 21an de Aŭgusto, 2004. Alirita la 24an de Septembro, 2004.
- "Today In History: September 4". American Memory. The Library of Congress. Alirita la 24an de Septembro, 2004.

