Deklaracio de Montrealo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Deklaracio de Montrealo estas deklaracio pri homaj rajtoj pri gejoj, lesbaninoj, ambaŭseksuluoj kaj transgenruloj (GLAT) kaj interseksekuloj kontraŭ diskriminacio adopita 29-a de julio de 2006 ne Montrealo.

Tian Deklaracion petas ankaŭ Internacia tago kontraŭ homofobio, transfobio kaj bifobio al Unuiĝintaj Nacioj kaj ties origino estas de Principoj de Jogjakarto.

Fono[redakti | redakti fonton]

La Montreala Deklaracio estas dokumento pri la rajtoj de la GLAT-komunumo, kaj ĝi estis redaktita de la unua internacia konferenco por GLAT-rajtoj, kiu kunvenis en Montrealo, Kanado por la unua World Outgames.

La celo de la konferenco estis altigi la konscion de la internacia komunumo pri GLAT-rajtoj, kaj ĝin partoprenis pli ol 1,500 reprezentantoj de ĉirkaŭ la mondo, igante ĝin la plej granda konferenco pri rajtoj de GLAT okazigita ĝis tiu tempo.

Inter la kongresanoj estis Louise Arbour - Alta Komisaro de UN pri Homaj Rajtoj, advokatoj, akademianoj, pastraro kaj aktivuloj pri homaj rajtoj. Ĉiuj kongresanoj unuanime aprobis la enhavon de la deklaracio. La deklaracio priskribas la rajtojn kaj liberecojn apartenantaj al la GLAT-komunumo kaj inkluzivas ĉiujn aspektojn de individuaj rajtoj, inkluzive de edukado, enmigrado, sano kaj antaŭzorgo de diskriminacio kontraŭ GLAT, la surfacigo de tutmondaj aferoj, kiuj damaĝas la statuso de la GLAT-komunumo tra la mondo kaj la registradon de la postuloj de la tutmonda GLAT-movado, kiu estis poste submetita al la Unuiĝintaj Nacioj.

La krizo sekvas la malsukcesojn de la Unuiĝintaj Nacioj en la efektivigo de la Internacia Deklaracio de Homaj Rajtoj rilate al membroj de la GLAT-komunumo, kiam en multaj landoj tra la mondo la rajtoj de GLAT estis evidente malobservitaj [1], kiel la rajto al libereco, protekto kaj aliro al aliaj rajtoj, kaj eĉ en pluraj landoj samseksema sekskuniĝo konsistigis kriman delikton en 72 landoj [2], kaj en 9 landoj GLAT estis kondamnitaj al morto pro seksumado (Afganio, Irano, Niĝerio, Maŭritanio, Pakistano, Sauda Arabio, Sudano kaj Jemeno), kaj en ses aliaj landoj GLAT estis kondamnitaj al longaj prizontempoj aŭ al fizika puno.

La 29-an de julio 2006, la malvasteco estis rivelita ĉe la malfermfesto de la unua World Outgames kiam, dum la ceremonio, tenisisto Martina Navratilova kaj naĝanto Mark Tewksbury legis la Montrealan Deklaracion.

Tuj post la ceremonio, la deklaracio estis adoptita de la aŭtoritatoj de la provinco de Kebekio kaj en septembro de la sama jaro, la deklaracio ricevis juran efikon en Kanado.

La rajtoj de la individuo[redakti | redakti fonton]

La deklaracio identigas plurajn areojn en kiuj aktivaj agoj devus esti prenitaj por subteni la bazajn rajtojn de la GLAT-komunumo: "Mondo en kiu GLAT-rajtoj estas sisteme malobservitaj estas mondo en kiu neniu povas senti sin sekura kaj libera", la deklaracio komenciĝas pere de ĝiaj intencoj, kun referenco al la principo de egaleco koncerne la determinon de la Monda Konferenco pri Homaj Rajtoj okazinta en Vieno [1], asertante ke "Ĉiuj homaj rajtoj estas universalaj, nedivideblaj, kaj interdependaj kaj interrilataj" kaj ne povas esti eksproprietigitaj aŭ dependaj de io ajn.

Protekto kontraŭ politika kaj persona perforto[redakti | redakti fonton]

La deklaracio postulas ĉesigon de la mortpuno kaj de ĉia montrado de perforto direktita kontraŭ la GLAT-komunumo, ĉu fare de la ŝtato, ĉu fare de la civitanoj. La landoj de la mondo estas alvokitaj fari ĉiujn paŝojn necesajn por protekti homoj kiuj sinidentiĝas kiel GLAT kaj la GLAT-komunumo mem en sia teritorio kontraŭ ajna malama krimo, kaj specife kontraŭ devigita geedz(in)eco al persono de la malsama sekso. Tiun agadon la deklaracio konsideras kiel perforton por ĉiuj intencoj; kaj ankaŭ ĉian malobservon de iuj homaj rajtoj ene de la limoj de la ŝtatoj estas forte kondamnita.

Ankaŭ, la landoj de la mondo estas petataj ne trudi devigan seksan ŝablonon, por eviti ajnan medicinan proceduron kiu konsistigas "medicinan misuzon", kaj por permesi seksajn reasignajn operaciojn se kaj kiam la pacientoj estas sufiĉe maturaj kaj havas komprenon, laŭ la leĝoj de la lando (vidu Aĝo de konsento por seksumado).

Liberecoj de esprimo, organizo kaj asocio[redakti | redakti fonton]

La deklaracio alvokas la landojn de la mondo ne trudi malpermesojn al la renkontiĝoj de GLAT, kiel malpermeson okazigi la fieran paradon, permesante al la membroj de la geja komunumo ekzerci sian rajton esti reprezentitaj kaj reprezenti sin per la amaskomunikilaro kaj la gazetaro, donante la eblecon registri neregistarajn organizaĵojn, kiuj traktas la rajtojn de la GLAT-komunumo en siaj landoj.

La internacia komunumo estas vokita garantii tiujn rajtojn kaj malhelpi ilian neadon fare de publikaj aŭ privataj aŭtoritatoj.

Libereco havi seksajn rilatojn inter samseksaj homoj kun konsento[redakti | redakti fonton]

La internacia komunumo estas vokita nuligi kaj malhelpi ajnan leĝon malhelpanta konsentitajn samseksajn rilatojn.

Prevento de diskriminacio[redakti | redakti fonton]

La registaroj de la mondo estas vokitaj fari ajnan aktivan agadon por antaŭenigi la statuson de la rajtoj de la GLAT-komunumo kaj malhelpi diskriminacion en la sekvaj areoj:

La rajto je azilo kaj la rajto enmigri[redakti | redakti fonton]

La Alta Komisaro de Unuiĝintaj Nacioj por Rifuĝintoj estas vokita identigi la bezonojn de membroj de la GLAT-komunumo, kiuj devas fuĝi de sia lando pro persekuto bazita sur genra identeco, seksa orientiĝoama orientiĝo.

Ankaŭ, la landoj de la mondo estas vokitaj permesi la enmigradon de eksterlandaj geedzoj al la devenlandoj de siaj geedzoj kiel kutimas por aliseksemaj paroj.

La rajto al familio[redakti | redakti fonton]

Familio estas tre grava parto de la vivo de multaj homoj. La registaroj de la mondo estas vokitaj malfermiĝi kaj permesi ene de sia jurisdikcio geedziĝojn inter samseksaj paroj, permesi al kunvivantaj fraŭlaj ​​paroj similajn rajtojn al tiuj kiuj estas donitaj al edziĝintaj, kaj disponigi la ŝancon ekzerci la rajton al gepatreco, inkluzive de la adopto de infanoj fare de GLAT.

La rajto al sano kaj edukado[redakti | redakti fonton]

Lernejoj estas postulataj agi kontraŭ ĉikanado direktita al la GLAT-komunumo, ekstermado de homofobio kaj edukado al plurismo.

La amaskomunikiloj estas alvokitaj helpi rompi stereotipojn por doni realisman bildon de GLAT kaj de la GLAT-komunumo.

Medicinaj institucioj estas vokitaj rekoni la unikajn bezonojn de la homoj de la komunumo kaj la ŝtatoj estas vokitaj permesi aliron al ĉiu kuracista traktado ĝenerale, kaj koncerne seksalĝustigprocedurojn aparte, kaj vidi ilin kiel ajnan alian medicinan proceduron se temas pri la partopreno de la ŝtato en medicinaj proceduroj, do financado kaj aliro la publika sano.

La religiaj institucioj estas vokitaj kuraĝigi paciencon al la GLAT ka la GLAT-komunumo.

Libereco de laboro kaj dungado[redakti | redakti fonton]

La deklaracio postulas la antaŭenigon de egala dungado kaj komerca subteno por la GLAT-komunumo por helpi la membrojn de la komunumo atingi memrealigon kaj financan sendependecon, kio kontribuos al la memestimo kaj sento de poveco.

La registaroj de la mondo estas vokitaj gvidi leĝaron por elimini diskriminacion laŭ la mezuro kiun ĝi ekzistas, kaj antaŭenigi leĝaron por instigi dungadon de GLAT.

Tutmondaj problemoj en la antaŭenigo de rajtoj por GLAT[redakti | redakti fonton]

Por antaŭenigi la rajtojn de la GLAT en la mondo, la deklaracio alvokas la internacian komunumon okupiĝi pri advokateco tra la mondo, alvokas senprofitajn organizaĵojn kaj registarojn helpi prepari kaj fari kampanjojn de ĉi tiu tipo, kie parto de la advokateco koncentriĝas pri seksa edukado por malhelpi sekse transdoneblajn malsanojn kaj kuracadon de la HIV-Aidoso kaj inkluzivi la GLAT-komunumon en la politikan batalon kontraŭ ĉi tiu virusa pandemio.

La malsukceso de Unuiĝintaj Nacioj efektivigi la konkludojn de la konferenco pri homaj rajtoj, kiu okazis en Vieno, pri la membroj de la geja komunumo, kies rajtoj laŭ ĉi tiu konferenco estas ofte malobservitaj, tial la deklaracio alvokas la naciojn de la mondo plenumi la konkludoj de la komisiono en siaj respektivaj kampoj, kaj fine la landoj de la mondo kaj Unuiĝintaj Nacioj estas alvokitaj rekoni la 17-an de majo kiel la Internacia tago kontraŭ homofobio, transfobio kaj bifobio (tiu dato ĉar tiam en 1990 samseksemo estis forigita de la listo de mensmalsanoj laŭ la Klasifiko Internacia de Malsanoj).

Efektivigo de la deklaracio tutmonde[redakti | redakti fonton]

Montrealo estis la unua grandurbo en la mondo se temas pri adopti la deklaracio kaj faris tion oficiale la 1-an de aŭgusto 2006 [3], la 10-an de septembro de tiu jaro la deklaracio estis adoptita fare de la Kanada Nov-Demokrata Partio kiu iĝis la unua politika korpo se temas pri adopti la deklaracion. Sekve, la partio alsendis proponon al la Kanada Reprezentantĉambro por rekoni la aflikton kaj tio estis akceptita la 20-an de septembro 2006.

La deklaracio ankaŭ estis adoptita en la sekvaj urboj: Barcelono, San Francisco, Denvero kaj Sidnejo [4].

Por la sekvaj okazaĵoj ĉe UN vidu LGBT rights at the United Nations

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Radio Canada PUBLIÉ LE VENDREDI, Defio por la UN, la ‏28an julio 2006
  2. LGBT Human Rights: Declaration of Montreal, www.declarationofmontreal.org
  3. Fugues : Le magazine des gais et lesbiennes du Québec Arkivigite je 2016-09-16 per la retarkivo Wayback Machine, www.fugues.com
  4. LGBT Human Rights: Declaration of Montreal, ‏la 18an de februaro 2007

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]