Distiko
Distiko[1] aŭ versduo[1] estas strofo de du versoj, kiuj rimas inter si, kies rimo povas esti ĉu konsonanca aŭ asonanca. Tiuj duversoj povas esti de ĉiu metrika longo (silabnombroj) aŭ eĉ ambaŭ versoj povas havi la saman silabnombron aŭ ne.
Uzo[redakti | redakti fonton]
Tiu ĉi estas la plej simpla el la strofoj, pro kiu ĝi estas uzata ofte por la proverboj. Ĝi rare estas uzata en lirika poezio, kvankam ja en la didaktika, la rakonta aŭ la epigrama. Ĝi abundas en la refrenoj.
La gazalo konsistas entute el distikoj. La anglalingva poemo La Famodomo konsistas el oksilabaj distikoj.
En la ĉina kulturo, oni ofte montras specialajn distikojn (ĉine 春聯, pinjine: chūnlián) por la Ĉina novjara festo sur la pordo.