Distrikto Valka

	Distrikto Valka; (Valkas novads)
	Distrikto
	Ērģeme kastelruinoj
Flago	Blazono
Lando	Latvio
Historia regiono	Vidzeme
Ŝoseo	E264/A3 Inčukalns-Valka-Estonio
- Ŝoseo	A2 Rigo-Pskovo
- Ŝoseo	P23 Valka-Vireši
- Ŝoseo	P22 Valka-Rūjiena
Riveroj	Gauja, Seda, Pedele
Ĉefurbo	Valka
Areo	909 km² (90 900 ha)
Loĝantaro	7 596 (2021)
Denseco	8,36 loĝ./km²
Estiĝo	2021
Horzono	EET (UTC+2)
- somera tempo	EEST (UTC+3)
ISO 3166-2:LV	LV-101
	Vikimedia Komunejo: Valka Municipality
	Retpaĝo: valka.lv

Distrikto Valka (latve Valkas novads) estas distrikto en norda Latvio. La distrikto estis kreita en 2009, dividante la iaman distrikton Valka (latve Valkas rajons). La centro de la distrikto situas en Valka.

Ĝiaj najbaraj distriktoj estas oriente Estonia distrikto Valga, sude distrikto Smiltene kaj okcidente distrikto Valmiera.

Historio[redakti | redakti fonton]

En antikvaj tempoj, la regiono estis loĝita de miksaĵo de baltaj kaj finn-ugraj triboj, en la 10-a jarcento ili estis plejparte latgaloj kaj estonoj. Poste, la superrego de latgaloj komencis montriĝi. Komence de la 13-a jarcento, la plej granda parto de la teritorio de la distrikto estis subigita al latgala ŝtato Tālava, la nordokcidenta parto apartenis al la estona lando Sakala.

Post la Livonia konkero de la krucistoj en la 13-a jarcento, la regiono venis sub la kontrolon de la Livonia Ordeno, malgrandan parton sude ricevis la Arkidiocezo de Rigo.

Kiel rezulto de la Livonia Milito, la regiono venis sub polan regon en Pārdaugava Duklando en 1566. Post longa milito, en 1629 Svedio konkeris regiono.

Post la Granda Nordia Milito en 1721, la regiono venis sub la kontrolo de la Rusia Imperio kaj apartenis al la distrikto Valka de la provinco Vidzeme (Livonio). En 1918 la distrikto estis inkludita en la Respubliko Latvio.

Geografio[redakti | redakti fonton]

La distrikto havas varian terenon kaj partoj de ĝi apartenas al malsamaj fiziografiaj distriktoj. La centra parto estas okupita de Norda Vidzeme malaltebenaĵo. La montetaj altebenaĵoj estas en la nordokcidento kaj malproksima sudoriento.

Geologie, plejparte en la distrikto estas dominita per la sedimentoj de la mezdevonio. Mineraloj: sablo kaj gruzo (Stariņi, Vijciems), torfo.^[2]

Averaĝa temperaturo estas -6,5°C en januaro kaj +16,5°C en julio. Da precipitaĵo falas 650-750 mm jare.^[2]

Riveroj[redakti | redakti fonton]

La distrikto situas ĉe la limo de la basenoj Gauja, Salaca kaj Emajõgi. Gravaj riveroj:

Gauja baseno - Gauja, Vija, Kaičupe.
Salaca baseno - Acupīte, Seda, Rikanda, Ķire.
Emajõgi baseno - Pedele, Omuļupe.

Lagoj[redakti | redakti fonton]

Ne estas grandaj lagoj en la distrikto, la pli grandaj estas lagoj Salainis (0,8 km²) kaj Vēderis (0,8 km²).

Loĝantaro[redakti | redakti fonton]

Laŭ la stato de la jaro 2022 en la distrikto vivis 7 545 personoj sur areo de 888,53 kvadrataj kilometroj, kio rezultigas loĝdenson de 8 loĝantoj/km².

La plej grandaj setlejoj
N#	Setlejo	Statuso	Paroĥo	Loĝantaro (2021)^[3]^[4]
1.	Valka	Urbo	—	5038
2.	Kārķi	Vilaĝo	Kārķu	332
3.	Ērģeme	Vilaĝo	Ērģemes	292
4.	Vijciems	Vilaĝo	Vijciema	288
5.	Lugaži	Vilaĝo	Valkas	239
6.	Sēļi	Vilaĝo	Valkas	237
7.	Stepi	Vilaĝo	Zvārtavas	115
8.	Turna	Vilaĝo	Ērģemes	81