Edoma lingvo
| Edoma lingvo | |
| dialekto • antikva lingvo | |
|---|---|
| Kanaana lingvaro | |
| Skribo | fenica alfabeto, aramea skribo |
| Lingvaj kodoj | |
| Lingvaj kodoj | |
| ISO 639-3 | xdm |
| Glottolog | edom1234 |
| Angla nomo | Edomite |
| Franca nomo | édomite |
La edoma lingvo estis kanaana lingvo, tre simila al la hebrea, parolata de la edomanoj en la hodiaŭa sudokcidenta Jordanio kaj partoj de la hodiaŭa Israelo dum la 1-a jarmilo b.k.e..
Ĝi estas konata nur per tre malgranda tekstaro. En fruaj tempoj, ĝi ŝajne estis skribita kun formo de la fenica alfabeto. Tamen, en la 6-a jarcenta BC, ĝi adoptis la aramean alfabeton. Dume, arameaj aŭ arabaj radikoj kiel whb ("donis") kaj tgr ("komercisto") eniris la lingvon; whb fariĝis ofta precipe en propraj nomoj.
Kiel la moaba, ĝi retenis la ingenran finaĵon -t en la absoluta stato (kiu mankas en la hebrea).
Laŭ Glottolog, referencanta Huehnergard kaj Rubin (2011), la edoma ne estis aparta lingvo sed hebrea dialekto.
Fonto
[redakti | redakti fonton]En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Edomite language en la angla Vikipedio.