Edward Kelley
Edward Kelley (1555-1597) | ||
---|---|---|
angla alkemiisto
| ||
Persona informo | ||
Edward Kelley | ||
Naskiĝo | 1-a de aŭgusto, 1555 en Worcester, Anglio | |
Morto | 25-a de novembro, 1597 en Most, Reĝlando Bohemio | |
Ŝtataneco | Reĝlando Anglio vd | |
Alma mater | Universitato de Oksfordo | |
Familio | ||
Parencoj | Elizabeth Jane Weston (en) (duonfilino) vd | |
Profesio | ||
Okupo | alkemiisto vd | |
Laborkampo | Alkemio vd | |
Aktiva en | Anglio • Prago vd | |
vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Edward Kelley (1555-1597) (Edward Talbot) estis angla alkemiisto, advokato, mediumo kaj glosopoeto[1]. Kune kun John Dee, li plenumis plurajn mediumajn seancojn uzante kristalsferon kaj asertis ke li posedas la sekreton pri la metaltransmutacio en oron. Iom post la morto de la mistikulo, serio da legendoj ekenvolvis la nomon de Kelley. Lia bunta biografio kaj relativa rimarkindeco apud la anglalingvaj historiistoj, super ĉio pro lia asocio al John Dee, kontribuis por krei bildon de iom folklora kaj ĉarlatana alkemiisto.
Vivo
[redakti | redakti fonton]Unue li komencis labori kiel lernanto de apoteko, aliaj historiistoj diras ke li aktivis kiel notario en Londono. Plej eble li studis en la Universitato de Oksfordo, ĉar li ricevis iom da altnivela eduko kaj konis la latinan kaj tre eble iom pri la greka lingvo. Laŭ diversaj fontoj, Kelley estis metita en pilorio, en Lankastro pro falsaĵoj kaj neleĝaj aktoj. Oni diras ke ambaŭ liaj oreloj estis iomete tranĉitaj, ordinara puno dum la Dinastio de la Tudoroj. Pro tio, oni diras ke li ĉiam uzis ĉapon surkape, por kaŝi la orelmankon. Post iom da tempo li iĝis sekretario de Rudolfo la 2-a (1552-1612), Imperiestro de Germanio, inter 1587-1588.
La antikvaĵisto Anthony Wood (1632-1695), en sia verko "Athenae Oxoniensis", asertas ke Kelley, estante nur 17-aĝa, atingis plenkonadon da Gramatiko en Worcester aŭ aliloke, kaj estis sendita al Oksfordo tamen li ne certis pri tio. Tamen, li estis informita de antikva Bakalaŭro pri Teologio, kiu en siaj junuljaroj estis kopiisto de S-ro Thomas Allen, en Gloucester-hall, ke Kelley restis iom da tempo en tiu universitato. Tamen, serĉante pri la matrikulo, li ne trovis la nomon Kelley, sed tri nomojn Talbot kiuj studis tie. Ĉar tiuj faktoj estas kovritaj per la ondo de la dubo, li kredas ke Kelley, kiu estis mensagita, abrupte lasis Oksfordon, ne farinte sian registron en la matrikulo.
Ĉirkaŭ 1590, Kelley spertis riĉan vivstilon en Eŭropo, ĝuante la patronecon de la nobelaro: li ricevis plurajn proprietaĵojn kaj grandajn monsumojn el Vilhelmo de Rozenbergo (1535-1592). Dum tiu periodo, li pluplenumis siajn alkemiajn eksperimentojn ĝis li povis konvinki Rudolfon la 2-an ke li estis preta komenci la orproduktadon, la celo de sia tiea restado. Rudolfo la 2-a omaĝis lin per la nobeltitolo de kavaliero en la 23-a de februaro 1589-1590. En majo 1591, Rudolfo arestis kaj enprizonigis Kelley-on en la Kastelo Křivoklát, ekster Prago, supozeble pro tio ke li mortigis oficialulon kies nomo estis Jiří Hunkler en duelo. Plej eblas ke la imperiestro ne deziris la fuĝon de Kelley antaŭ ol li efektive povus produkti oron. En 1595, Kelley konsentis pri kunlaborado kaj reprenis siajn alkemiajn laborojn, estante liberigita kaj restarigita al siaj antaŭaj rangoj. Sukcesinte produkti nenian oron li ree estis arestita, sed ĉi-foje en la Kastelo Hněvín , en Most. Lia edzino kaj duonfilino provis dungi imperian konsiliston kiu povus liberigi Kelley-on el la arestejo, sed li mortis en la fino de 1597 pro vundoj ricevitaj dum eskapoprovo.
Verkaro
[redakti | redakti fonton]- Tractatus aliquot chemici singulares summum philosophorum arcanum ..., 647 John Belye, John Dastin, Johann Isaac Holland, Bernardus Trevisanus, Ludwig Combach, Edward Kelley
- Johannis Ticinensis, Anthonii de Abbatia und Edoardi Kellaei vortreffliche ..., 1691 Johannes (Ticinensis), Antonius (de Abbatia), Edward Kelley
- Edouardi Kellaei Angli Tractatus Duo Egregii, De Lapide Philosophorum, Una Cum Theatro Astronomiae Terrestri, 1676
- Ein schöner Tractat Edovardi Kellaei An den Röm: Käyser Rudolphum Im Jahr ..., Edward Kelley
- Theatrum Chemicum Britannicum 1652, Elias Ashmole, Edward Kelley
- Crystalinks
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Morte súbita
- Books and the Sciences in History, Marina Frasca-Spada, Nicholas Jardine
- John Dee: Interdisciplinary Studies in English Renaissance Thought, Stephen Clucas
- The Reckoning: The Murder of Christopher Marlowe, Charles Nicholl
- Enochian Vision Magick: An Introduction and Practical Guide to the Magick of ..., Lon Milo DuQuette
- Spiritual Alchemy: Scrying, Spirit Communication, and Alchemical Wisdom, Donald Tyson, Jenny Tyson
- Christendom Destroyed: Europe 1517-1648, Mark Greengrass
- Aleister Crowley and Western Esotericism, Henrik Bogdan, Martin P. Starr
- History of Alchemy
- English Historical Fiction Authors
- Occultopedia
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]- Voynich-manuskripto
- Ĥanoĥa Magio
- Roĝero Bakono (1214-1294)
- John Dee (1527-1608)
- Stefano Báthori (1533-1586)
- Vilhelmo de Rozenbergo (1535-1592)
- Georgo Frederiko, Margrafo de Brandenburgo-Ansbako (1539-1603)
- Jan Zamoyski (1542-1605)
- Edward Dwyer (1543-1607)
- Rudolfo la 2-a (1552-1612)
- Sebalt Schwertzer (1552-1598)
- Jane Dee (1555-1605), edzino de John Dee
- Adam Haslmayr (1560-1630)
- Oswald Croll (1563-1609)
- Michał Sędziwój (1566-1636)
- Cornelis Drebbel (1572-1633)
- Jacobus Sinapius (1575-1622)
- Arthur Dee (1579-1651)
- Raphael Sobiehrd-Mnishovsky (1580-1644)
- Elisabeth Johanna von Weston (1582-1612)
- Georgius Barschius (1585-1662)[2]
- Olbracht Łaski (1527-1605)
- Thomas Browne (1605-1682)
- Elias Ashmole (1617-1692)
- Thomas Vaughan (1622-1666)
- Anthony Wood (1632-1695)
- Friedrich Roth-Scholtz (1687-1736)
- John Ferguson (1838-1916)