Ekstera kerno de la Tero
Aspekto
La ekstera kerno de la Tero estas likva tavolo ĉirkaŭ 2 400 km dika kaj komponita ĉefe de fero kaj nikelo kiu kuŝas sub la solida interna kerno de la Tero kaj sub ĝia mantelo.[1] Ties ekstera limo kuŝas 2 890 km ene de la Tera surfaco. La transiro inter la interna kerno kaj la ekstera kerno estas proksimume je 5 150 km ene de la Tera surfaco. Malkiel la interna (aŭ solida[2]) kerno, la ekstera kerno estas likva.
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ "Earth's Interior". Science & Innovation. National Geographic. 18a de januaro 2017. Alirita la 2an de junio 2020.
- ↑ Gutenberg, Beno (2016). Physics of the Earth's interior. Academic Press. pp. 101–118. ISBN 978-1-4832-8212-1.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Drollette, Daniel (Oktobro 1996). "A Spinning Crystal Ball". Scientific American. 275 (4): 28–33. Bibcode:1996SciAm.275d..28D. doi:10.1038/scientificamerican1096-28.
- Kruglinski, Susan (Junio 2007). "Journey to the Center of the Earth". Discover. Alirita la 2an de junio 2020.
- Lehmann, I (1936). "Inner Earth". Bur. Cent. Seismol. Int. 14: 3–31.
- Wegener, Alfred (1966). The origin of continents and oceans. New York: Dover Publications. ISBN 978-0-486-61708-4.