Elizabeth David

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Elizabeth David
Persona informo
Naskonomo Elizabeth Gwynne
Naskiĝo 26-an de decembro 1913 (1913-12-26)
en Folkington
Morto 22-an de majo 1992 (1992-05-22) (78-jaraĝa)
en Londono
Lingvoj angla
Ŝtataneco Unuiĝinta Reĝlando (Britio)
Alma mater kolegio de Sorbono
Familio
Patro Rupert Gwynne
Patrino Stella Ridley
Okupo
Okupo ĉefkuiristo • kuirlibroverkisto
vdr

Elizabeth DAVID, OBI (naskiĝnomo Elizabeth Gwynne, 26-an de decembro 1913 - 22-an de majo 1992) estis brita kuiristino. En la mezo de la 20-a jarcento ŝi forte influis la revivigon de hejma kuirarto en ŝia naskiĝlando kaj plie kun artikoloj kaj libroj pri eŭropaj kuirartoj kaj tradiciaj britaj pladoj.

Vivo[redakti | redakti fonton]

Naskiĝinte en la sino de la alta klaso, ŝi ribelis sin kontraŭ la sociaj normoj de la epoko. En la 1930-aj jaroj ŝi studis arton en Parizo, fariĝis aktorino, kaj forkuris kun edziĝinta viro kun kiu ŝi velis en malgranda boato al Italio, kie ilia boato estis konfiskita. Ili atingis Grekion, kie ili estis preskaŭ kaptitaj de la germana invado en 1941, sed eskapis al Egiptio, kie ili disiĝis. Ŝi tiam laboris por la brita registaro, prizorgante bibliotekon en Kairo. Dum ŝi geedziĝis, ŝi kaj sia edzo baldaŭ disiĝis kaj poste divorcis.

En 1946 David revenis al Anglio, kie manĝo-ŝparo trudita dum la Dua Mondmilito restis forta. Konsternita de la kontrasto inter la malbona manĝaĵo servita en Britio kaj la simpla, bonega manĝaĵo al kiu ŝi kutimiĝis en Francio, Grekio kaj Egiptio, ŝi komencis skribi revuajn artikolojn pri mediteranea kuirado. Ili allogis favoran atenton, kaj en 1950, en la aĝo de 36, ŝi publikigis A Book of Mediterranean Food. Ŝiaj receptoj postulis ingrediencojn kiel melongenoj, bazilio, figoj, ajlo, olivoleo kaj safrano, kiuj tiutempe apenaŭ estis disponeblaj en Britio. Libroj pri franca, itala kaj, poste, angla kuirarto sekvis. Ekde la 1960-aj jaroj David estis grava influo sur brita kuirarto. Ŝi estis profunde malamika al io ajn postlasita, kaj al tro-ellaborita kuirado kaj falsaj anstataŭantoj por klasikaj pladoj kaj ingrediencoj. En 1965 ŝi malfermis butikon vendantan kuirejan ekipaĵon, kiu daŭre komercis sub ŝia nomo post kiam ŝi forlasis ĝin en 1973.

Verkaro[redakti | redakti fonton]

La reputacio de David baziĝas sur ŝiaj artikoloj kaj libroj, kiuj kontinue represiĝis. Inter 1950 kaj 1984 ŝi publikigis ok librojn; post ŝia morto ŝia literatumisto kompletigis pliajn kvar kiujn ŝi planis kaj ellaboris. La influo de David sur brita kuirado etendiĝis ankaŭ al profesiaj kaj hejmaj kuiristoj, kaj kuiristoj de postaj generacioj kiaj Terence Conran, Simon Hopkinson, Prue Leith, Jamie Oliver, Tom Parker Bowles kaj Rick Stein agnoskis ŝian gravecon por ili. En Usono, kuiristoj kaj verkistoj inkluzive de Julia Child, Richard Olney kaj Alice Waters skribis pri ŝia influo.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Barnes, Julian (2002). Something to Declare. London: Picador. ISBN 978-0-330-48916-4.
  • Chaney, Lisa (1998). Elizabeth David. London: Macmillan. ISBN 978-0-333-65930-4.
  • Claiborne, Craig (1973). A Kitchen Primer. Harmondsworth: Penguin. ISBN 978-0-14-046172-5.
  • Clarke, Peter (2004). Hope and Glory: Britain 1900–2000. London: Penguin. ISBN 978-0-1410-1175-2.
  • Cooper, Artemis (1999). Writing at the Kitchen Table—The Authorized Biography of Elizabeth David. London: Michael Joseph. ISBN 978-0-7181-4224-7.
  • Cowan, Gibson (1938). Loud Report. London: Michael Joseph. OCLC 560039703.
  • Cullen, Pamela V. (2006). A Stranger in Blood: The Case Files on Dr John Bodkin Adams. Harmondsworth: Penguin. ISBN 978-1-904027-19-5.