Esther Elizabeth Velkiers
| Esther Elizabeth Velkiers | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 1-an de januaro 1640 (384-jaraĝa) en Ĝenevo |
| Lingvoj | angla |
| Ŝtataneco | Respubliko de Ĝenevo |
| Okupo | |
| Okupo | komponisto |
Esther Elizabeth VELKIERS (1640 – post 1685) estis svisa kantisto, muzikisto kaj komponisto.[1]
Vivo[redakti | redakti fonton]
Esther Velkiers naskiĝis en Geneva, tiam en la sendependa Respubliko de Genevo. Ŝi estis preskaŭ blinda kaŭze de akcidento kun bakforno kiam ŝi estis bebo kaj estis instruita leterojn de ŝia patro uzanta lignajn blokojn. Ŝi lernis latinan, germanan, italan kaj francan kaj poste studis filozofion, matematiko, teologio kaj scienco. Ŝi ankaŭ studis muzikon kaj fariĝis kantisto kaj klaviceno.
Ŝi estis notita kiel komponisto, sed neniu de ŝiaj komponaĵoj postrestis.[2] Velkiers estis konata kiel muzikisto, sed ankaŭ por ŝia filozofio, lingvo, scienco kaj teologio.[3][4]
Fono[redakti | redakti fonton]
La muzikaj agadoj de virinoj kiel komponistinoj kaj interpretistoj laŭlonge de la historio vekas grandan intereson de esploristoj. Sed ili rimarkas la gravajn obstaklojn trovitajn en sia laboro rilate specife al malfacilaĵoj, kiujn virinoj havis dum jarcentoj pro ilia ekskludo el la publika vivo kiel profesiaj muzikistinoj. Tio reliefiĝas en la koncerna malabundo de virinoj en la historia katalogo de konsekritaj muzikistoj.
La tiamaj literaturaj tekstoj reliefigas la gravan socian lokon, kiun ludis muziko, kaj la rolon de virinoj rilate al ĝi. En supraj sociaj tavoloj, muziko kaj danco estis parto de la virina edukado, ĉar virino devis produkti muzikon por oferti belecon per aŭdado same kiel vido. Do muziko fariĝis preteksto por la publika montrado de iliaj kvalitoj.
Tamen estis virinoj, kiuj sukcesis atingi muzikan profesion al la servo de aristokrataj nobelaj ĉambroj, en la korusaj teatraj spektakloj de la urboj, aŭ en konventoj.
Ĉi tiuj ekzemploj ampleksas virinojn en tre malsamaj situacioj rilate al sia individua eniro en la historion de la muziko. Malmulte el ili postlasis publikigitajn verkojn, de aliaj troviĝis nur manuskriptoj. Hodiaŭ oni povas aŭskulti iliajn verkojn produktitajn de orkestroj, korusaj ensembloj aŭ esploraj grupoj dediĉitaj al protektado de forgesitaj valoraĵoj.
Tamen el multaj muzikistinoj kiuj estis famaj kaj agnoskataj dum sia vivo, restis nur iliaj nomoj aŭ aktivaĵoj en precizaj situacioj. Iuj el ili neniam sukcesis publikigi siajn verkojn, aliaj ne trovis la sufiĉan konsideron de siaj posteuloj, kaj iliaj produktaĵoj perdiĝis. La ceteraj restis nekonataj, anonimaj.
Fonto de tiu teksto estas artikolo numero 71 en la artikolserio Virinoj en muziko en la Esperanta Retradio, verkita de Sonia Risso el Urugvajo.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Leonora Baroni
- Amalia Catharina
- Cornelia Calegari
- Michielina della Pietà
- Marie-Anne-Catherine Quinault
- Sinjorino Philarmonica