Evea lingvo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Evea lingvo
Ɛ̀ʋɛ̀ gbè
Distribuo de la ĉefaj lingvoj el la gbea lingvaro[1]: flavas la regiono de la evea lingvo
Distribuo de la ĉefaj lingvoj el la gbea lingvaro[1]:
flavas la regiono de la evea lingvo
lingvo • moderna lingvo
Gbea lingvaroKvaa lingvaro
Parolata en sudorienta Ganao kaj Togolando
Parolantoj 3 000 000
Denaskaj parolantoj proksimume 3 milionoj da homoj
Skribo Latina skribo
Lingvistika klasifiko

Niĝerkonga lingvaro
Atlantika-konga lingvaro
Volta-niĝera lingvaro
Kvaa lingvaro
okcidenta
Gbea lingvaro
Evea lingvo
Lingvaj kodoj
Lingvaj kodoj
  ISO 639-1 ee
  ISO 639-2 ewe
  ISO 639-3 ewe
  SIL EWE
  Glottolog ewee1241
Angla nomo Ewe
Franca nomo ewé
vdr

La evea lingvo (Ɛ̀ʋɛ̀ gbè) estas la plej disvastiĝinta lingvo el la gbea lingvaro. La lingvo havas 3 milionojn da parolantoj en Ganao kaj Togolando. La gbea lingvaro apartenas al la kvaa lingvaro, branĉo de la niĝerkonga lingvofamilio, kaj dispartigeblas krom la eŭea al kvar pliaj ĉefaj lingvoj respektive dialektaroj: la gena (Gen), fonua (Fon) kaj aĝa (Aja) lingvoj, plus la grupo de fla-feraaj lingvoj (Phla-Pherá).

La evea lingvo apartenas al la tonaj lingvoj, analizaj lingvoj kaj la baza vortordo estas Subjekto Verbo Objekto.

Notoj

  1. laŭ Capo 1988 kaj 1991)