Fera (II) oksido

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Fera (II) oksido
speco de kemia ento
fera oksido
Ĝeneralaĵoj
komuna nomo (kuracilo) Feroza oksido
Kemia formulo FeO
Nomo laŭ IUTAK
CAS-numero-kodo 1345-25-1
PubChem-kodo 14945
ChemSpider-kodo

14237

SMILES
Karakterizaĵoj
Fazo de materio Solido
Denseco

5.745 g·cm−3

Frostopunkto

1377 °C, 1650 K, 2511 °F [1]

Bolpunkto

3687 K (3414 °C)

Solvebleco Ne solvebla en akvo kaj alkaloj, solvebla en acidoj
Sekurecaj indikoj
Pridanĝeraj indikoj
R:
S:
Se eble, uziĝu unuoj de la Sistemo Internacia de Unuoj. Escepte de la notoj alie indikitaj, la datumoj rilatas al materialoj laŭ la ordinaraj normoj pri temperaturo kaj premo (25o kaj premo je 1 atmosfero aŭ 760 mm de Hg).
vdr

La fera (II) oksido (ankaŭ konata kiel feroza oksido) estas unu el la feraj oksidoj, kies formulo estas FeO. La feroza oksido estas polvo de nigra koloro. En ĉi tiu komponaĵo la valento de la fero estas +2.

Reaktiveco

La fera (II) oksido estas malstabila termodinamike sub 575 °C, produktante metalan feron kaj ruston de fero (II,III), laŭ la sekva reago:[2]

4 FeO → Fe + Fe3O4

Uzoj

La feroza oksido estas uzata kiel pigmento. La Administrado de Nutraĵoj kaj Kuraciloj aprobis ĝin por ĝia uzo en kosmetikaj produktoj kaj en iuj inkoj de tatuoj.


Referencoj

  1. Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002, ISBN 0070494398
  2. Greenwood, Norman N.; Earnshaw, A.. (1997) Chemistry of the Elements. Butterworth-Heinemann. ISBN 0-7506-3365-4.


Vidu ankaŭ