Flago ĉe duonmasto

El Vikipedio, la libera enciklopedio
La israela flago estas levita ĉe duonmasto en ŝtata funebra ceremonio en milita tombejo en la Memora Tago de Israelaj Martiroj.

Flago ĉe duonmasto estas tradicio kiu esprimas aflikton, dignon al memoro aŭ funebron, kaj tiele flago estas mallevita meze de la masto, sed tio kutime estas akceptebla ia loko inter duonmasto por du trionoj de la alteco.

Historio de tradicio[redakti | redakti fonton]

La tradicio levi kaj mallevi la flagon ĉe duonmasto komenciĝis antaŭ jarcentoj por permesi, ke la simbolan nevideblan flagon de la morto estu ĉe la kapo de la flagstango, levata supre kaj per tio agnoski ties elstaran ĉeeston kaj la potencon de la morto. [1] En iuj landoj, ekzemple, en Britio, precipe en militaj kuntekstoj, "duonmasta flago" estas levita ekzakte unu flagon larĝe malsupren sur la masto [2], sed ne sub ĝi, tiel farante lokon al la mortflago. Ĉi tiu estis la originala etiketo. Tamen, kiam granda flago estas levita sur mallonga masto (precipe sur la tegmentoj de publikaj konstruaĵoj), la kutimo levi la flagon sur duonmasto ĉar ĝi fariĝis kutimo, kaj la flago estas levita sur duon-masto tutmonde (ekskludante Brition) sendepende de grandeco aŭ alteco de flago.

Kiel fari[redakti | redakti fonton]

Svingante flagon por montri ĝin ĉe duonmasto, unue levu ĝin ĝis la supro de la masto kaj poste fleksu ĝin al duonmasto. Kiam la flago malleviĝas de la masto fine de la tago, ĝi unue estas levita al la supro de la masto.

Esceptoj[redakti | redakti fonton]

La reĝa standarto de Unuiĝinta Reĝlando, kiun uzas la suvereno de Unuiĝinta Reĝlando, male al la flago de Unuiĝinta Reĝlando uzata de la ŝtato, neniam estas klinita al la duonmasto, eĉ por funebri la morton de la suvereno, ĉar kvankam la suvereno mortas, ĉiam estas heredanto preta, laŭ la principo de "La reĝo mortis, vivu la reĝo!". La Saud-arabia flago ankaŭ ne estas klinita al la duonmasto, sed pro alia kialo - ĝi portas la Ŝahadon, nome la proklamon de la islama fido, kaj tial ĝia malleviĝo povas esti konsiderata herezo.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Franklyn, Julian, Shield and Crest: An Account of the Art and Science of Heraldry (London: MacGibbon & Kee, 1961), 176
  2. [http://www.lyon-court.com/lordlyon/375.html Retejo pri flagoj kaj ĝiaj kutimoj (angle)