Flakono

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Bretaro kun diversaj parfumflakonoj.
Bretoj kun diversaj parfumflakonoj.

Flakono (de la latina flasco, signifanta "botelon"; cf. "Flagon") estas malgranda, ofte dekorita botelo. Ĝi havas malfermilon aŭ ŝtopilon kaj estas dezajnita por konservi valorajn likvaĵojn kiuj povas pli malboniĝi en kontakto kun la aero. Ili estas vaste uzataj en la manĝaĵa industrio, la farmacia industrio kaj la kosmetika industrio. Ili estas ĝenerale faritaj el vitro por parfumoj, sed ankaŭ povas esti faritaj el plastoj por aliaj uzoj.[1]

Fiolo estas flakono kun longa kaj mallarĝa kolo.[2]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]