Fondo de Romo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kapitola lupino, skulptaĵo de lupino nutranta la ĝemelojn nome Romulo kaj Remo, la plej fama bildo asociata kun la fondo de Romo.
Eneo fuĝas el incendiita Trojo, Federico Barocci, 1598. Galleria Borghese, Romo. Epizodo rakontita en la Eneado de Vergilio.

La rakonto de la fondo de Romo estis rerakontita en tradiciaj historioj fare de la antikvaj romianoj mem kiel la plej frua historio de ilia urbo kiel legendo kaj mito. La plej familiara de tiuj mitoj, kaj eble la plej fama el ĉiuj Romiaj mitoj, estas la historio de Romulo kaj Remo, ĝemeloj kiuj estis mamnutritaj de lupino estante beboj en la 8a jarcento a.n.e.[1] Alia rakonto, eble pli frua, postulas, ke la Roma popolo estas posteulo de la heroo de la Troja milito nome Eneo, kiu fuĝis al Italio post la milito, kaj kies filo, Askanio aŭ Iulus, estus la praulo de la familio de Julio Cezaro.[2] La arkeologia pruvaro de homa okupado de la areo de la nuntempa Romo, Italio, datas el antaŭ ĉirkaŭ 14 000 jaroj.

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Romulo kaj Remo.

Romulo kaj Remo decidis fondi sur Palatino novan urbon. Pri nomo de la nova urbo inter ambaŭ fratoj ekestis kverelo kaj poste eĉ bataleto en kiu Romulo Remon mortigis. Laŭ alia versio Remo estis mortigita fare de Romulo pro ofendo, ke li transsaltis muregon, kiun Romulo konstruis. Per tio li onidire volis pruvi, ke la muroj estas malaltaj kaj senutilaj. Koleriĝinta Romo mortigis lin kun vortoj per kiuj li malbenis ĉiujn estontajn malamikojn de Romo: "Estu pereinta ĉiu, kiu transsaltos miajn muregojn!"

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Coarelli, F. 1974. Guida archeologica di Roma. 1. ed. Varia Grandi opere. [Milano]: A. Mondadori.
  • Caradini, Andrea. 2011. Rome: Day One. Princeton: Princeton University Press.
  • Forsythe, Gary. 2005. A Critical History of Early Rome: From Prehistory to the First Punic War. Berkeley: University of California Press.
  • Fromentin, Valérie kaj Sophie Gotteland, ed. 2001. Origines Gentium, Collection Etudes 7. Bordeaux: Editions Ausonius.
  • Lintott, Andrew. 2010. The Romans in the Age of Augustus. The Peoples of Europe. Chichester/Malden, MA: Wiley-Blackwell.
  • Raaflaub, Kurt A, kaj Tim Cornell. 1986. Social Struggles In Archaic Rome : New Perspectives On the Conflict of the Orders. Berkeley: University of California Press.
  • Schultze, C. E. 1995. "Dionysius of Halicarnassus and Roman Chronology." Cambridge Classical Journal 41:192–214.
  • Serres, Michel. 1991. Rome: The Book of Foundations. Trans. Felicia McCarren. Stanford: Stanford University Press.
  • Slayman, Andrew. 2007. "Fact or Legend? Debate Over the Origins of Rome – Were Romulus and Remus Historical Figures?." Archaeology 60.4:22–27.
  • Wiseman, T.P. 1995. Remus: A Roman Myth. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Wiseman, T. P. 2004. The Myths of Rome. Exeter: University of Exeter Press.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Livy (1905). "The Earliest Legends". From the Founding of the City. Tradukita de Canon Roberts. Book 1.3–1.7 – via Wikisource.
  2. Livy. (2005) The Early History of Rome. Penguin Books Ltd. ISBN 978-0-14-196307-5.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]