Saltu al enhavo

Forusracedoj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kiel legi la taksonomionVikipedio:Kiel legi la taksonomion
Kiel legi la taksonomion
Forusracedoj
Rekonstruita skeleto de Titanis walleri, Florida Museum of Natural History
Rekonstruita skeleto de Titanis walleri, Florida Museum of Natural History
Biologia klasado
Regno: Animaloj Animalia
Filumo: Ĥorduloj Chordata
Klaso: Birdoj Aves
Ordo: Kariamoformaj Cariamiformes
Familio: Forusracedoj Phorusrhacidae
Ameghino, 1889
Konserva statuso

Konserva statuso: Formortinta
  • Phsyornithinae
  • Mesembriornithinae
  • Patagornithinae
  • Phorusrhacinae
  • Psilopterinae
Aliaj Vikimediaj projektoj
vdr

Forusracedoj, Phorusrhacids, ordinare konataj kiel terurbirdoj, estas formortinta familio de grandaj karnovoraj, ĉefe neflugkapablaj birdoj (eble povis nur flugeti por eviti predadon same kiel kelkaj birdospecoj kiel Psophia kaj Otis kiuj piediras, sed povas kuri kaj flugi.[1][2]) kiuj estis inter la plej grandaj pintopredantoj en Sudameriko dum la Kenozoiko. Iliaj definitivaj fosiliaj registroj gamas el Meza Eoceno ĝis Fina Pleistoceno antaŭ ĉirkaŭ 43 ĝis 0.1 milionoj da jaroj,,[2][3] Kvankam kelkaj specimenoj sugestas, ke ili ekzistis ekde Frua Eoceno.

Grandokomparo de kelkaj forusracedoj, kiel Kelenken, Devincenzia, Phorusrhacos, kaj Titanis

Ili variis en alteco de 1 ĝis 3 m. Unu el la plej grandaj specimenoj de la Frua Plejstoceno de Urugvajo, eble apartenanta al Devincenzia, estus pezinta ĝis 350 kilogramojn.[4][5] Iliaj plej proksimaj nuntempaj parencoj verŝajne estas la 80-centimetr-altaj Kariamedoj. Titanis walleri, unu el la plej grandaj specioj, estas konata de Teksaso kaj Florido en Nordameriko. Tio igas la forusracedojn la nura konata granda sudamerika predanto kiu migris norden en la Granda Amerika Interŝanĝo, kiu sekvis la formadon de la Istmo de Panamo.[6]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. (2015) “Hind limb morphometry of terror birds (Aves, Cariamiformes, Phorusrhacidae): functional implications for substrate preferences and locomotor lifestyle”, Earth and Environmental Science Transactions of the Royal Society of Edinburgh 106 (4), p. 257–276. doi:10.1017/S1755691016000256. Bibkodo:2015EESTR.106..257D. 
  2. 2,0 2,1 (2024) “Insights on the oldest terror bird (Aves, Phorusrhacidae) from the Eocene of Argentina”, Historical Biology: An International Journal of Paleobiology 37 (2), p. 391–399. doi:10.1080/08912963.2024.2304592. 267475903. 
  3. Jones, W.; Rinderknecht, A.; Alvarenga, H.; Montenegro, F.; Ubilla, M. (2017). "The last terror birds (Aves, Phorusrhacidae): new evidence from the late Pleistocene of Uruguay". Paläontologische Zeitschrift. 92 (2): 365–372. doi:10.1007/s12542-017-0388-y. S2CID 134344096.
  4. (2003) “Systematic revision of the Phorusrhacidae (Aves: Ralliformes)”, Papéis Avulsos de Zoologia 43 (4), p. 55–91. doi:10.1590/S0031-10492003000400001. 
  5. (2005) “Terror birds on the run: a mechanical model to estimate its maximum running speed”, Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences 272 (1574), p. 1769–1773. doi:10.1098/rspb.2005.3133. 
  6. (2010-07-14) “The Great American Biotic Interchange: Dispersals, Tectonics, Climate, Sea Level and Holding Pens”, Journal of Mammalian Evolution 17 (4), p. 245–264. doi:10.1007/s10914-010-9144-8. 

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]
  • Degrange, F.J., Cooke, S.B., Ortiz-Pabon, L.G., Pelegrín, J.S., Perdomo, C.A., Salas-Gismondi, R. kaj Link, A. (2024) "A gigantic new terror bird (Cariamifomes, Phorusrhacidae) from Middle Miocene tropical environment od LA Venta in northern South America", Papers in Palaentology, 10 (6) DOI: 10.1002/spp2.1601, citita en Aves y naturaleza, nº 44, 2024, p. 12.

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]