Galao

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Antikva sumera statueto kiu montras du galaajn sacerdotojn, ĉirkaŭ 2 450 a.K., eltrovita en la templo de Inano en Sirio

La Galaoj (sumere: gala, akade kalû) estis pastroj de la sumera diino Inano, signifaj nombroj de la personaro de ambaŭ temploj kaj palacoj, la centraj institucioj de mezopotamiaj urbo-ŝtatoj, individuoj kun nek viraj nek inaj genroj.

Origine specialistoj en kantado pri lamentadoj, la galaoj ekaperas en templaj skribaĵoj el la 3-a jarmilo a.K. Laŭ malnova babilona teksto, Enki kreis la galaojn specife por kanti "kore trankvilajn lamentojn" por la diino Inano. Kojnoformaj referencoj indikas la seksan karakteron de la rolo. La priplorado kaj plorado origine eble estis inaj profesioj, tiel ke viroj, kiuj eniris la rolon, adoptis inajn formojn. Liaj himnoj estis kantitaj en dialekto sumera dialekto konita kiel eme-sal, kutime uzita por prononci la paroladon de inaj dioj, kaj iu galao prenis inajn nomojn.