Saltu al enhavo

Greer Garson

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Greer Garson
Oskar-premiito
Persona informo
Naskonomo Eileen Evelyn Greer Garson
Naskiĝo 29-an de septembro 1904 (1904-09-29)
en Londono
Morto 6-an de aprilo 1996 (1996-04-06) (91-jaraĝa)
en Dallas
Mortis pro naturaj kialoj Redakti la valoron en Wikidata vd
Mortis per kora malsufiĉo Redakti la valoron en Wikidata vd
Tombo Hillcrest Cemetery (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj angla vd
Ŝtataneco Unuiĝinta Reĝlando Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater King's College Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio Respublikana Partio Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Greer Garson
Familio
Patro George Garson (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Buddy Fogelson (en) Traduki (1949–1987)
Richard Ney (en) Traduki (1943–1947) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo aktoro
teatra aktoro
filmaktoro
televida aktoro Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en Unuiĝinta Reĝlando vd
Aktiva dum 1937– vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Eileen Evelyn Greer GARSON, CBE (n. la 29-an de septembro 1904 en Londono; m. la 6-an de aprilo 1996 en Dallas) estis brita teatra kaj filmaktorino, kiu ĝuis grandan sukceson en usona kino, unu el la ĉefaj steluloj de MGM, precipe dum la Dua Mondmilito. Ŝi estis nomumita sep fojojn por Akademia Premio por Plej Bona Aktorino kaj gajnis la trofeon pro sia rolo en la militdramo Mrs. Miniver (1942).[1]

Garson komencis sian aktoran karieron sur la scenejo kaj aliĝis al la Birmingham Repertory Theatre en januaro 1932. Ŝi unue aperis en televido en 1930. Garson ricevis Oskar-premiigan nomumon pro sia unua filmo, Goodbye, Mr. Chips (1939), sed perdis al Vivien Leigh pro sia aktorado en Gone with the Wind. Garson ricevis kritikistaplaŭdon pro sia rolo kiel Elizabeth Bennet en Pride and Prejudice (1940). Ŝi ĉefrolis kontraŭ Joan Crawford en When Ladies Meet (1941).

En 1943, Garson gajnis la Akademian Premion por Plej Bona Aktorino pro sia rolo kiel Kai Miniver en Mrs. Miniver. Ŝi tenas la Guinness Mondan Rekordon por la plej longa akcepta parolado ĉe Oskaro, daŭrante kvin minutojn kaj tridek sekundojn. Post tio, la Oskaraj Premioj fiksis tempolimon por estontaj akceptaj paroladoj. Garson ankaŭ estis nomumita por Oskaroj pro la filmoj Flowers in the Shadows (1941), Madame Curie (1943), Mrs. Parkington (1944), kaj Valley of Doom (1945). En 1961, ŝi estis nomumita por Oskaro por la lasta fojo, pro sia rolo kiel Prezidentedzino Eleanor Roosevelt en Sunrise Over Campobello.

Garson ricevis stelon sur la Trotuaro de famo en Holivudo.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Troyan, Michael. (12 September 2010) A Rose for Mrs. Miniver: The Life of Greer Garson. University Press of Kentucky, p. 21–22. ISBN 978-0-8131-2842-9.

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]