Grevillea juniperina

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kiel legi la taksonomionVikipedio:Kiel legi la taksonomion
Kiel legi la taksonomion
Grevillea juniperina

Biologia klasado
Regno: Plantae
Divizio: Magnoliophyta
Klaso: Magnoliopsida
Ordo: Proteales
Familio: Proteaceae
Subfamilio: Grevilleoideae
Tribo: Grevilleeae
Genro: Grevillea
Specio: Grevillea juniperina
R.Br.
Aliaj Vikimediaj projektoj
vdr

La Grevillea juniperina estas planto de la familio Proteaceae devenanta de orienta Novsudkimrio kaj sudorienta Kvinslando en Aŭstralio. Skota botanikisto Robert Brown priskribis la specion en 1810, kaj sep subspecioj estas agnoskataj. Unu subspecio, G. j. juniperina, estas limigita al Okcidenta Sidnejo kaj ĉirkaŭaĵoj kaj estas minacata per perdo de vivejo kaj loĝado.

Kiel malgranda frukta tufarbusto inter 0,2 kaj 3m alta, G. juniperina kreskas ĝenerale sur argil-bazitaj aŭ aluviaj grundoj en eŭkalipta arbaro. La florfluoj, nomataj infloreskoj, aperas de vintro ĝis frua somero kaj estas ruĝaj, oranĝajflavaj. Birdoj vizitas kaj polenigas la florojn. Plantoj de Grevillea juniperina estas mortigitaj per fajro, regenerante poste el semo. Grevillea juniperina adaptiĝas facile al kultivado kaj gravis en hortikulturo, ĉar ĝi estas la gepatro de multaj popularaj ĝardenaj hibridoj.

Priskribo[redakti | redakti fonton]

Grevillea juniperina havas disvastiĝan aŭ erektan kutimon kaj ĝi kreskas ĝis 0,2 ĝis 3 m en alteco. La branĉoj estas dikaj kaj fortikaj. La folioj estas ĝenerale malmolaj, kaj longas 0,5-3,5cm kaj 0,5–6 mm larĝe. Ĝi amasiĝas laŭ la tigoj. Florigado okazas dum la tuta jaro, inter maksimuma vintro kaj frua somero, kvankam varias inter la diversaj subspecioj. Subspecioj allojohnsonii floras de septembro ĝis februaro, [1] subspecioj trinervis floras de aŭgusto ĝis decembro[2],kaj subspecioj juniperina, amphitricha, sulphurea, villosa kaj fortis floras en aŭgusto kaj septembro[1][2][3]. La floroj estas ruĝaj, rozaj, oranĝaj, flavajverdaj, kaj estas plejparte finaj - ekestantaj sur la ekstremoj de la tigoj - kvankam ili de tempo al tempo ekestas de burĝonoj akzelaj. Ĝi longas 2,5-3,5 cm. La perianto estas fajne pelita sur la ekstero, dum la pistilo estas glata; ĝi longas 1,5-2,7 cm. Florigado sekvas la disvolviĝon de semoj, ĉiu kapsulo longas 10–18 mm longa, kaj liberigas unu aŭ du semojn kiam maturiĝas. La mallarĝa ovala semo estas 7,5-12 mm kaj 2,2-3,3 mm larĝa, kun ŝvelaĵo ĉe la vertico kaj mallonga flugilo. Ambaŭ surfacoj estas kovritaj de etaj haroj.

Fotoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. 1,0 1,1 Plant Net
  2. 2,0 2,1 ANBG. Arkivita el la originalo je 2015-04-02. Alirita 2020-07-26.
  3. Plant Net