Ilĥanlando
La Ilĥanujo, Ilĥanlando aŭ Ilĥanato, turke İlhanlılar, perse سلسله ایلخانی, mongole Ил Хан улс ĉine 伊兒汗國, estis mongola ĥanejo establita en Irano en la 13-a jarcento, konsiderita parto de la Mongola Imperio.
Ilĥanujo devenas el Il-ĥan, tio estas vic-ĥano.
Ilĥanato estis bazita, originale, sur la kampanjoj de Ĝingis-Ĥano en la Ĥorezmia Imperio en 1219-1224, kaj fondita de la nepo de Ĝinĝis, Hulagu, en tiuj teritorioj kiuj hodiaŭ konsistas el la plej granda parto de Irano, Irako, Afganio, Turkmenio, Armenio, Azerbajĝano, Kartvelio, Turkio, kaj okcidenta Pakistano. La Ilĥanato komence akceptis multajn religiojn, sed estis precipe komprenema al kristanismo, kaj serĉis franca-mongolan aliancon kun la krucistoj por konkeri Palestinon. Poste la regantoj de Ilĥanato, komencante kun Ghâzân en 1295, akceptis Islamon.