Il sogno di Scipione
Il sogno di Scipione | |||||
---|---|---|---|---|---|
drama muzika verko • muzika verko aŭ komponaĵo | |||||
Aŭtoroj | |||||
Lingvoj | |||||
Lingvo | itala lingvo | ||||
Eldonado | |||||
Eldondato | 18-a jarcento | ||||
| |||||
Il sogno di Scipione, K. 126, estas drameca serenado unuakta (azione teatrale) komponita de Wolfgang Amadeus Mozart por libreto de Pietro Metastasio, kiu estis bazita sur la libro Somnium Scipionis de Cicerono; la libreto de Metastasio estis muzikigita kelkajn fojojn. Mozart origine komponis la verkon estante 15-jaraĝa por sia patrono, la Princo-Ĉefepiskopo Sigismundo Kristoforo de Schrattenbach. Post la morto de la episkopo antaŭ la verko estu ludita, Mozart dediĉis ĝin al la sukcedanto de Schrattenbach, nome grafo Colloredo. La verko ricevis privatan ludon en la Palaco de la Ĉefepiskopo en Salcburgo la 1an de Majo 1772, kvankam ne kompleta. Nur unu ario, la fina koruso kaj la recitativo dediĉante ĝin al la nova Princo-Ĉefepiskopo estis luditaj. Estas tre malverŝajne ke ĝi estis iam ludita kompleta dum la vivo de Mozart.[1]
La agado okazas en Afriko, en la regiono en kiu regis Masiniso. La ĉefrolulo estas Scipiono Afrika la Juna, modelo de politikisto por Cicerono. Dumsonĝe Skipio parolas kun diinoj Fortuna kaj Costanza kaj poste aperas liaj prauloj inter kiuj Skipio Afrika.
Pecoj
[redakti | redakti fonton]- Uverturo
- Recitativo Fortuna, Costanza, Scipione: Vieni e segui i miei passi
- No. 1 Aria Scipione: Risolver non osa
- Recitativo Costanza, Fortuna: Giusta è la tua richiesta
- No. 2 Aria Fortuna: Lieve sono al par del vento
- Recitativo Scipione, Costanza, Fortuna: Dunque ove son?
- No. 3 Aria Costanza: Ciglio che al sol si gira
- Recitativo Scipione, Fortuna, Costanza: E quali abitatori
- No. 4 Coro: Germe di cento eroi
- Recitativo Scipione, Publio: Numi, è vero o m'inganno?
- No. 5 Aria Publio: Se vuoi che te raccolgano
- Recitativo Scipione, Fortuna, Costanza, Publio, Emilio: Se qui vivon gli eroi
- No. 6 Aria Emilio: Voi colaggiù ridete
- Recitativo Scipione, Fortuna, Costanza, Publio, Emilio: Publio, padre, ah lasciate
- No. 7 Aria Publio: Quercia annosa su l'erte pendici
- Recitativo Scipione, Costanza, Fortuna, Publio, Emilio: Giacché al voler de' fati
- No. 8 Aria Fortuna: A chi serena io miro
- Recitativo Scipione, Costanza: E a sì enorme possanza
- No. 9 Aria Costanza: Biancheggia in mar lo scoglio
- Recitativo Scipione, Fortuna: Non più, bella Costanza
- No. 10 Aria Scipione: Di' che sei l'arbitra del mondo intero
- Recitativo accompagnato Fortuna, Scipione: E v'è mortal che ardisca
- Recitativo La Licenza: Non è Scipio
- No. 11a Aria La Licenza I: Ah, perché cercar degg'io
- No. 11b Aria La Licenza II: Ah, perché cercar degg'io
- No. 12 Coro: Cento volte con lieto sembiante
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Piero Melograni, Wolfgang Amadeus Mozart: A Biography, tradukita de Lydia G. Cochrane, University of Chicago Press, 2006, pp. 56–57
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Hermann Abert, Mozart - La giovinezza 1756-1782 (eld. originala: W. A. Mozart – Erster Teil 1756.1782, Breitkopf und Härtel, Lipsia 1955), trad. it. de Boris Porena kaj Ida Cappelli, Il Saggiatore, Milano 1984, pp. 281s, ISBN 978-88-428-0725-4
- Mozart, Tutti i libretti d'opera, de Piero Mioli, Newton Compton, Roma 1996, vol. 1 pp. 142–152. ISBN 978-88-541-0590-4
- Artikolo: Il sogno di Scipione de Rudolph Angermüller, en Pipers Enzyklopädie des Musiktheaters, de Carl Dahlhaus, vol. 4, Piper, Monaco di Baviera e Zurigo, 1991, p. 283s. ISBN 3-492-02414-9