Intrigotordo

Intrigtordaĵo estas ŝanĝo en la atendata direkto en kiu la rakonta intrigo de fikcia verkaĵo progresas. La uzo de ĉi tiu literatura tekniko estas ofta por konservi intereson de ĝia legantoj, aŭskultantoj aŭ spektantoj, kiuj laŭsupoze estas surprizitaj per la turno en la intrigo ^[1].

Unu tekniko por subfosi la atendojn de la spektantaro estas "malvera heroo", karaktero prezentita komence de la rakonto kvazaŭ ili estus la ĉeffiguro, tiam forigitaj, kutime senvivigante ilin. La filmo de Alfred Hitchcock " Psycho " uzas ĉi tiun teknikon.

Frua ekzemplo de la romanca ĝerno ^[2] kun multoblaj tordaĵoj ^[3] estas la rakonto La Tri Pomoj (d:Q7768944) en la Mil kaj unu noktoj.

Tipoj

Intrigtordaĵo kiu okazas direkte al la fino de la rakonto kaj retrospektive ŝanĝas la percepton de la spektantaro de la intrigo, aŭ de la rolulo en ĝi, estas nomita "fina tordaĵo", kaj klasika ekzemplo tia estas en La Murdo de Roger Ackroyd ^[4].

Kelkfoje estas antaŭsentoj (ia kiel rakonta aŭgurado), per kiuj parto de la spektantaro antaŭdiras la venontan turnon, dum la ceteraj estas surprizitaj de ĝi kaj povas kompreni la sugestojn retrospektive aŭ rimarki ilin nur dum legado, aŭskultado aŭ respektado. Kelkfoje ne estas avertaj signoj, kaj foje la turno ne estas antaŭvidita.

Listo

Jen kelkaj famaj verkoj de literaturo, filmo kaj teatro konataj pro siaj memorindaj intrigtordaĵoj:

Literaturo

"And Then There Were None" fare de Agatha Christie
Bataloklubo (kaj la samnoma filmo "Fight Club") fare de Chuck Palahniuk
"Gone Girl" fare de Gillian Flynn
"Shutter Island" fare de Dennis Lehane
Rebecca fare de Daphne du Maurier
"Atonement" fare de Ian McEwan
La Murdo de Roger Ackroyd fare de Agatha Christie
1984 fare de George Orwell
"American Psycho" (samnoma filmo) fare de Bret Easton Ellis
"The Wasp Factory" fare de Iain Banks

Filmo

"The Sixth Sense" (1999)
"The Usual Suspects" (1995)
"Psycho" (1960)
"Memento" (2000)
"The Prestige" (2006)
"Oldboy" (2003)
"Planet of the Apes" (1968)
"The Empire Strikes Back" (1980)
"Se7en" (1995)
"Arrival" (2016)

Teatro

Reĝo Edipo fare de Sofoklo
"The Mousetrap" fare de Agatha Christie
"Death and the Maiden" fare de Ariel Dorfman
"Sleuth" fare de Anthony Shaffer
"Deathtrap" fare de Ira Levin
"The Pillowman" fare de Martin McDonagh
"Angels in America" fare de Tony Kushner
"Six Degrees of Separation" fare de John Guare
"An Inspector Calls" fare de J.B. Priestley
"Betrayal" fare de Harold Pinter

Referencoj

↑ (1 August 2000) Filmmaker's dictionary. Lone Eagle Pub. Co.. ISBN 978-1-58065-022-9.
↑ Marzolph, Ulrich. (2006) The Arabian Nights Reader. Wayne State University Press, p. 240–2. ISBN 0-8143-3259-5.
↑ Pinault, David. (1992) Story-Telling Techniques in the Arabian Nights. Brill Publishers, p. 93, 95, 97. ISBN 90-04-09530-6.
↑ (26 February 2001) Discovering Fiction Student's Book 2: A Reader of American Short Stories. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-00351-3.

Vidu ankaŭ

Makgufino
peripeteia

[SingletonConrad2000-1] (1 August 2000) Filmmaker's dictionary. Lone Eagle Pub. Co.. ISBN 978-1-58065-022-9.

[2] Marzolph, Ulrich. (2006) The Arabian Nights Reader. Wayne State University Press, p. 240–2. ISBN 0-8143-3259-5.

[3] Pinault, David. (1992) Story-Telling Techniques in the Arabian Nights. Brill Publishers, p. 93, 95, 97. ISBN 90-04-09530-6.

[KayGelshenen2001-4] (26 February 2001) Discovering Fiction Student's Book 2: A Reader of American Short Stories. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-00351-3.

[1]

[2]

[3]

[4]