Saltu al enhavo

Isetskoje (Tjumena provinco)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Isetskoje
vilaĝo
administra dividaĵo de Rusio Redakti la valoron en Wikidata vd
Administrado
Poŝtkodo 626380
Demografio
Loĝantaro 8 290  (2021) [+]
Geografio
Geografia situo 56° 29′ N, 65° 19′ O (mapo)56.485865.3226Koordinatoj: 56° 29′ N, 65° 19′ O (mapo) [+]
Isetskoje (Rusio)
Isetskoje (Rusio)
DEC
Situo de Isetskoje

Map

vdr

Isetskoje (ruse Исетское) estas vilaĝo en Tjumena provinco (Rusio), centro de Isetska distrikto.

Geografio

[redakti | redakti fonton]

La vilaĝo situas en suda parto de Turinska ebenaĵo, ĉe la rivero Iseto, 72 km sude de Tjumeno kaj 68 km sud-okcidente de la fervojstacio Jalutorovsko.

Loĝantaro

[redakti | redakti fonton]
Loĝantaro de Isetskoje
1959[1] 1970[2] 1979[3] 1989[4] 2002[5] 2010[6] 2021[7] - -
1 901 3 861 5 337 6 954 7 216 7 479 8 290 - -

En 1898 ĝi estis nomita de vojaĝanto Konstantin Nosilov negranda, sed «vigla riĉa vilaĝo, konsiderante ĝian geografian situon, estonta urbeto». Li skribis ke iam tie ekzistis tatara urbeto, transformita de rusaj koloniistoj je remparburgo. En 1898 la vilaĝo havis bonan brikan preĝejon, vastan foiran placon kaj butikojn[8]. Nosilov konstatis ke ĉiujare la rivero Iseto subfosas la bordon, sur kiu staras la vilaĝo, pro kio konstruaĵoj devas densiĝi en ĉiam pli malvasta areo. Li prognozis kun certeco ke fine la rivero ĉirkaŭos la vilaĝon, transforminte ĝin je insulo. En Isetskoje kuniĝis kvar landvojoj — la Kurgana, Ŝadrinska, Jalutorovska kaj Tjumena — kio faris ĝin grava transporta nodo. Rande de la vilaĝo staris antaŭneloge konstruita granda malsanulejo, kie laboris kuracisto kaj sukuristo. Sabate okazis bazarvendado, sed foiroj estis subevoluintaj kompare al apudaj vilaĝoj. Tie haveblis tamen riĉaj negocistoj, el kiuj unu eĉ vendis birdaĵojn, ledojn kaj grason ĉiujare eksterlanden tra Rigo, enspezante po 500 000 rublojn[9].

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Всесоюзная перепись населения 1959 года. Численность городского населения РСФСР, её территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2013-05-28. Alirita 2013-09-25.
  2. Всесоюзная перепись населения 1970 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2013-09-29. Alirita 2013-09-25.
  3. Всесоюзная перепись населения 1979 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2021-11-07. Alirita 2013-09-25.
  4. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2011-09-26. Alirita 2024-07-31.
  5. Всероссийская перепись населения 2002 года. Том. 1, таблица 4. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, районов, городских поселений, сельских населённых пунктов - райцентров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-01-09. Alirita 2024-07-31.
  6. Всероссийская перепись населения 2010 года. Численность населения и его размещение в Тюменской области (ruse). Arkivita el la originalo je 2023-08-29. Alirita 2014-05-10.
  7. Таблица 5. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, городских округов, муниципальных районов, муниципальных округов, городских и сельских поселений, городских населенных пунктов, сельских населенных пунктов с населением 3000 человек и более (ruse) (XLSX) (2017-07-31). Arkivita el la originalo je 2022-09-01. Alirita 2022-09-01.
  8. Носилов, К. (сентябрь 2002). “По Туре, Тоболу и Исети”, Лукич (ru) (3), p. 167. 
  9. Носилов, К. (сентябрь 2002). “По Туре, Тоболу и Исети”, Лукич (ru) (3), p. 168.