Isidora Sekulic
| Isidora Sekulic | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Isidora Sekulić | |||||
| Naskiĝo | 16-an de februaro 1877 en Moŝorin | ||||
| Morto | 5-an de aprilo 1958 (81-jaraĝa) en Beogrado | ||||
| Lingvoj | serba vd | ||||
| Ŝtataneco | Aŭstrio-Hungario • Reĝlando de serboj, kroatoj kaj slovenoj • Socialisma federacia respubliko Jugoslavio vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto • literaturkritikisto • artokritikisto vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Isidora Sekulić (en serba kaj cirila alfabeto: Исидора Секулић, 16a de februaro 1877 – 5a de aprilo 1958) estis serba proza verkisto, romanisto, aventuristino, poligloto kaj arta kritikanto.
Vivo[redakti | redakti fonton]
Sekulić naskiĝis en Mošorin, Bačka, kie estas nun la serba provinco de Vojvodina. Krom ŝiaj studoj en literaturo, Sekulić estis ankaŭ bone edukita en naturaj sciencoj tiel kiel en filozofio. Ŝi diplomiĝis de la pedagogia lernejo en Budapeŝto en 1892 kaj akiris ŝian doktoriĝon en 1922 en Germanio. Ŝiaj vojaĝadoj inkluzivis longan restadon en Anglio, Francio kaj Norvegio. Ŝiaj vojaĝoj de Oslo tra Bergen al Finnmark rezultis al la verko Pisma iz Norveške / Leteroj de Norvegio meditativa vojaĝkalendaro en 1914. Ŝia kolekto de mallongaj rakontoj, Saputnici, estas nekutime detalita kaj penetra plenumo de mem-analizo kaj kuraĝa stila eksperimento. Ŝi ankaŭ parolis plurajn klasikajn tiel kiel naŭ modernajn lingvojn.
Verko[redakti | redakti fonton]
Sekulic-aj lirikaj, meditativaj, introspektivaj kaj analizaj skriboj venis ĉe la tagiĝo de serba proza skribo. Sekulic estas koncernita kun la homa kondiĉo de homo en ĝia nova, plene moderna sentemo. En sia ĉefa romano, La Kroniko de Malgranda Urba Tombejo (Кроника паланачког гробља), ŝi skribas en kontraŭstaro al la kutima kronologia evoluado de eventoj. Male, ĉiu parto de la libro komencas en la tombejo, poste revenanta al la tempo de movoplena vivo, kun ĉiuj ĝiaj ĝojoj kaj tragedioj. Roluloj kiel Gospa Nola, estas la unuaj fortaj virinaj roluloj en la serba literaturo, pentritaj en detalo en ĉiu sia kuraĝo, fiero kaj persistemo.
Isidora Sekulić ankaŭ skribis kritikajn skribojn en la areoj de muziko, teatro, arto, arkitekturo kaj literaturo kaj filozofio. Ŝi skribis gravajn studojn pri jugoslava, rusa, angla, germana, franca, itala, norvega kaj aliaj literaturoj.
Libroj[redakti | redakti fonton]
- Isidora Sekulić, Književni pogledi Isidore Sekulić (La Literaturaj Vidoj de Isidora Sekulić) Beogrado, Prosveta, 1986.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- Jugoslovenski Književni Leksikon (Encyclopedia de jugoslava Literaturo), Matica Srpska, Novi Malĝoja, 1984.
- Jovan Skerlić, Istorija Nove Srpske Književnosti (Beogrado, 1921) paĝo 476.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
Fonto[redakti | redakti fonton]
En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Isidora Sekulić en la angla Vikipedio.