István Ertl
| István Ertl | |
|---|---|
 István Ertl en majo 2008 | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 1965 en Budapeŝto |
| Lingvoj | Esperanto • franca • hungara |
| Nacieco | hungaro |
| Ŝtataneco | Hungario • Francio |
| Familio | |
| Edz(in)o | Liina Vahtrik • Fabienne Berthelot-Ertl |
| Infanoj | Klára Ertl • Ruben • Dorian |
| Okupo | |
| Okupo | esperantisto • tradukisto • instruisto |
| Esperanto | |
| Tradukis en Esperanton | listo de liaj tradukoj |
| Verkis en Esperanto | listo de liaj verkoj |
| Aliaj aktivaĵoj | komitatano de UEA |
ERTL István (naskiĝis en 1965) estas hungara/franca esperantisto loĝanta en Luksemburgio.
Vivo
István Ertl estas instruisto, tradukisto kaj interpretisto. Li laboris en 2002-2003 kiel inform-oficisto de Eŭropa Reto Kontraŭ Rasismo en Bruselo, kaj en 2003 fariĝis la unua hungarlingva tradukisto de la Eŭropa Revizora Kortumo.
Esperanto-agado
Li esperantistiĝis memlerne en 1977 kaj pasigis formalan korespondan kurson en 1980 kun Georgi Mihalkov. En Caltagirone (Sicilio) li instruis Esperanton en 1986 kaj 1987, kunfondis tie la lokan klubon "Verda aglo", kuninstruis (1986-88) en la t.n. "pirataj kursoj" hungaraj kaj instruis Esperanto-literaturon ĉe Universitato ELTE (Budapeŝto, 1990-91) kaj ĉe Universitato Adam Mickiewicz en Poznan (ekde 1999). Ertl redaktis la revuojn Internacia Pedagogia Revuo (1987-1991), Opus Nigrum (1987-1990), Kontakto (1990-1991) kaj Esperanto de UEA de 1992 ĝis 2001. Tiujare, li demisiis kun du aliaj oficistoj de UEA pro nekontento pri la konduto de kelkaj ties estraranoj. Ertl kunfondis en 2003 la retan bultenon Libera Folio. Li estis redakciano de Literatura Foiro kaj estas unu el la redaktoroj de Beletra Almanako, konstanta kunlaboranto de La Ondo de Esperanto kaj Kontakto kaj multjara, sporada kontribuanto al la magazino Monato.
Li estas membro de la Konsilio de UEA (2013-), estis ties komitatano (2004-2010) kaj membro (2005-2008) de ties Elekta Komisiono; estas estrarano de IKEL, Internacia Komitato por Etnaj Liberecoj (2005-), komitatano de Akademio Literatura de Esperanto (2007-), membro de la arbitracia komisiono de Tutmonda Esperantista Ĵurnalista Asocio (2008-). Sekretario de Fondaĵo Grabowski (2008-).
Finis staĝon pri interpretado ĉe la Instituto de Tradukistoj, Interpretistoj kaj Internaciaj Rilatoj en Strasburgo; faris samtempan interpretadon al Esperanto en eventoj pri lingvopolitiko.
Verkoj
Originalaj
- Lajos Tárkony kaj la Budapeŝta Skolo (literatura studo, 1990)
- Tiu toskana septembro (kun Corrado Tavanti, krimromano, 1990)
- Esperanto kaj la estonteca plurlingvismo. Diskuto kun Umberto Eco (Kun François Lo Jacomo, 1994)
- Du poemoj kaj kvin prozaĵoj en Ek al Leg'! (1991), Tempo fuĝas (1995), Sferoj 10 (2000), Mondoj (2001) kaj Vizaĝoj (2010).
- Eseoj en Struktura kaj socilingvistika esploro de Esperanto (1997), Abunda fonto. Memorlibro omaĝe al Prof. István Szerdahelyi (2009), La arto labori kune. Festlibro por Humphrey Tonkin (2009) kaj Dek gazetoj (2010)
- Rememoroj en Hermann: Fragmente / Fragmentoj (2000), Lee Chong-Yeong, gvidanto nia (2009) kaj Abunda fonto (2009)
- La Postdomo (satira romaneto, 2003)
- Provizore (poemaro, 2004).
Redaktaĵo
Redaktis la anglan version The Infant Race de la Aulda poemo La infana raso, tradukita de Girvan McKay.
Tradukoj
Tradukoj al Esperanto:
- Stilekzercoj de Raymond Queneau (1986, 2006)
- Pri feliĉa vivado (filozofia traktato de Seneca (1991, 2015)
- Kaj ni solas (poemaro, 1991), de Heinz Kahlau
- Mi ĉiam tia rememoru vin (antologio de bulgara ampoezio, red. kaj parte trad., 1992)
- Esplorvojaĝo (1994; senlicenca reeldono de ERA en 2000), de Jules Verne
- Unuminutaj noveloj (red. kaj parte trad., 1995), de István Örkény
- Klaŭstralio (utopio, 1997, 2005), de István Bejczy
- Unu novelo en Omaĝe al Aldecoa (1999), de Ignacio Aldecoa
- Sensorteco (romano, 2003), de Imre Kertész
- Ĉu nur-angla Eŭropo? Defio al lingva politiko (monografio, 2004), de Robert Phillipson
- La unufoja lando (poemaro, 2005, red. kaj plejparte trad.), de Tomas Venclova
- La sekreta miraklo (antologio, 2008, red. kaj parte trad.), de Jorge Luis Borges
- Podlaĥia antologio (2009, provlegis kaj parte trad.)
- Unu nekredebla Facebook-vivo en sesdek unu simplaj meditoj (2011), de Arjen van Veelen
- La aventuroj de Ŝerloko Holmso (2013, parte trad.), de Arthur Conan Doyle
- Mi inventas la mondon (2015, provlegis kaj parte trad.), de Wisława Szymborska
- Konsilo de ateisto: kredu je Dio (2015, parte trad.), de István Sigmond
Aperis liaj tradukoj: en la francan, el verko de Mihály Kornis; en la hungaran, el verkoj de: William Auld, Jorge Luis Borges, Dino Buzzati, Remco Campert, Alfonso Rodríguez Castelao, Charles Coleiro, Jean Echenoz, Floor Haakman, Horacio, Petr Joukl, Edwin de Kock, Mario Luzi, Stefan MacGill, Meva Maron, Roger Martin du Gard, Mauro Nervi, Tonnus Oosterhoff, Jiří Orten, Rainer Maria Rilke, Pierre de Ronsard, Eduardo Gy. Rózsa, Georges Simenon, Nasos Vajenas, Jules Verne, Uwe Weiss;
krome, liaj hungaraj el-esperantigoj libroformaj de :
- La infana raso (William Auld) (A gyermeki faj, 1987),
- Varmas en Romo (Corrado Tavanti) (Hőség Rómában, 1988),
- Kumeŭaŭa, la filo de la ĝangalo (Tibor Sekelj) (Kumevava, az őserdő fia, 1988),
- La finna vojo (Urho Kekkonen) (A finn út, 1989),
- Kazinski venas tro malfrue (Deck Dorval) (A gyilkos későn érkezik, 1990),
- Maskerado ĉirkaŭ la morto (Teodoro Schwartz) (Álarcban, 2002).
Aliaj
Kontribuis al BA1, BA3, BA4, BA6, BA8, BA9, BA10, BA13, BA19, BA20, BA22 kaj BA23.
Eksteraj ligiloj
|
Trovu « István Ertl » inter la Vizaĝoj de homoj rilataj al la ideo «Internacia Lingvo» |